Op zondag 19 september strijkt het reizende festival Popronde neer in Roermond. Op vier locaties door de stad zijn verschillende opkomende acts te zien. Wij nemen vandaag een kijkje bij Cloudsurfers, GirlsGirlsGirls, Jason Waterfalls en Lucky Blue.
GirlsGirlsGirls pakt op de vroege middag de zaal in
We beginnen de middag om 14:30 uur in De Muziekloodz met GirlsGirlsGirls. De frontman laat meteen weten dat ze vandaag semi-akoestisch spelen, maar normaal een harde punkrockband zijn. Ondanks dat de band naar eigen zeggen minder hard speelt dan normaal, klinkt het erg strak. De drummer weet met een minimale drumkit en drumcomputer de nummers leuke accenten te geven met kleine fills. De sfeer zit er goed in en dat komt mede door een drietal fans die speciaal voor de band naar Roermond zijn afgereisd. Elk nummer zingen ze uit volle borst mee. De toetsenist grapt op een gegeven moment zelfs dat ze bepaalde songs nog beter kennen dan hijzelf.
Aan interactie met het publiek en humor zit het sowieso wel goed bij GirlsGirlsGirls. Omdat ze vandaag zonder bassist spelen, hebben de jongens een paspop meegenomen op het podium. Via de laptop laten ze de bassist alsnog een kleine bassolo spelen. Creatief! Onder andere de nummers “Paralyzed” en “Whatever” worden gespeeld en er is zelfs een nog niet uitgebrachte track op de setlist te vinden. Na een halfuur komt deze leuke en strakke set tot een einde. GirlsGirlsGirls gaan we zeker de komende tijd als supportact bij de grotere poppunk- en punkrockbands in Nederland zien, dat kan niet anders! En dan volgen de headlineshows vanzelf.
Cloudsurfers gaat hard, maar vergeet publiek
De semi-akoestische set van GirlsGirlsGirls maakt plaats voor Cloudsurfers in De Muziekloodz. En dat is een behoorlijke omkeer: snelle drumbeats, strakke baslijnen en kleurrijke gitaarsounds vullen de ruimte. Deze garagerockband gaat hard!
Hoewel Cloudsurfers erg strak speelt, zijn de vocalen slecht te verstaan. Komt dit door de geluidsafstellingen of is dit een bewuste keuze van de band? Daarnaast is het jammer dat de band weinig interactie zoekt met het publiek. Los van een “dank je wel” wordt er tussen de nummers weinig gezegd. Voordat het laatste nummer wordt ingezet, komt er een vraag vanuit het publiek, daar reageert de band wel op maar dat is het dan ook qua interactie. Dit is jammer want door de weinige interactie en de slecht verstaanbare vocals, lijkt de set bijna één lang nummer. Cloudsurfers klinkt niet verkeerd, maar mag performance-technisch nog wel wat podiumkilometers maken om de hartjes van het publiek voor zich te winnen.
Lucky Blue gaat dansend het komende festivalseizoen in
We blijven nog even hangen in De Muziekloodz waar Lucky Blue het podium opgekropen is. En wat een enorme feel-good-band is dit! De band straalt heel veel energie en vrolijkheid uit en dit zorgt eigenlijk bij de eerste noten al voor een relaxte sfeer. Meteen vanaf het begin zoekt de frontman de interactie op met de aanwezigen. Lucky Blue heeft onder andere “Strangers In Tokyo” en “Alone” op de setlist gezet en wat worden die ook heerlijk gespeeld.
Elk bandlid is erg beweeglijk op het podium en de losse heupjes van de bassist vallen daarbij misschien nog wel het meest op. De frontman stapt halverwege de set ook nog even het podium af om iets dichterbij het publiek te spelen. Het is echt jammer dat de zaal zo leeg is, want deze band verdient zeker een groter publiek. Lucky Blue moet komend festivalseizoen gewoon lekker op veel festivals gaan spelen, want deze jongens krijgen daar iedereen aan het dansen met een biertje in de hand!
Jason Waterfalls bewijst headlinewaardig te zijn in ECI Cultuurfabriek
Voor de laatste act verruilen we De Muziekloodz voor de ECI Cultuurfabriek. Hier start stipt om 17:30 uur Jason Waterfalls in de popzaal. Met “Burn” springt frontman Thijs zoals gewoonlijk de zaal in. Nu niet in de massa maar netjes op anderhalve meter van de tafeltjes. Want vanwege de huidige maatregelen zit elk gezelschap aan zijn eigen tafeltje. Dit zorgt natuurlijk voor een andere sfeer, maar de band weet het publiek toch in te pakken. Bij “Burn” wordt er door de meesten wel lekker meegeschreeuwd.
De heren benutten het hele podium en zoeken elkaar regelmatig op. Er wordt ook tussen de nummers door een praatje gemaakt met het publiek. Zo vertelt bassist Bas over een verjaardagsfeestje van zijn nichtje met taart om een bruggetje te maken naar de onlangs verschenen single “Sugar Fever”. Volgens frontman Thijs is dat het slechtste bruggetje ooit om vervolgens de nieuwe single live ten gehore te brengen.
Naast deze single worden ook de tracks “Closer” en “New Reality” gespeeld. Jason Waterfalls gooit halverwege de set ook een cover van “Radioactive” van Imagine Dragons erin. Slim, want het zorgt voor herkenning bij het publiek dat nog niet bekend is met de band. Tegen het einde van de set wordt “Guns x Money” ingezet, waarbij vooral de drums in het begin heerlijk klinken. Het is niet de meest uitdagende drumbeat, maar ook niet de standaard beat die je in de gemiddelde song hoort. Na driekwartier spelen wordt de set afgesloten met “Pick Up the Pieces”.
Jason Waterfalls bewijst met deze set met gemak een headlineshow te kunnen dragen: het spel is strak, er is interactie met elkaar én het publiek en de band weet de mensen in de zaal mee te krijgen. Het is jammer dat het publiek een vaste zitplaats heeft, anders was het vast en zeker meer losgegaan.
Popronde is komende maanden nog in verschillende steden in Nederland te zien met een variatie aan acts. Meer informatie kun je vinden op de website van Popronde.
Laat een reactie achter