Toen Blind Guardian werd opgericht in 1984, toen nog onder de naam Lucifer’s Heritage, werd het al snel duidelijk dat de Duitsers de grondleggers zijn van speed- en powermetal. Echter leunt de band sinds 2010 steeds meer tegen progressieve metal. Maar hoe klinken deze genre-wisselingen op het twaalfde studioalbum “The God Machine”?
De plaat start met de al eerder uitgebrachte “Deliver Us From Evil”. De track heeft dezelfde bouwstenen als het album “Somewhere Far Beyond” uit 1992, maar dan met meer agressie. Dit zou kunnen door de toevoeging van een bassist, iets wat de band een lange tijd niet had: de Nederlandse Johan van Stratum. “Deliver Us From Evil” is in ieder geval lekker catchy en theatraal qua stijl. Onheilspellend begint “Secrets of the American Gods”. De lange intro maakt je klaar voor het bijna acht minuut durende masterpiece. Blind Guardian is zó muzikaal getalenteerd en weet precies hoe ze een (fantasy)verhaal moeten vertalen naar muziek; en dat is nu weer het geval. Het is wat progressiever met scherpe gitaren en duistere bedoelingen maar toch behoud het het klassieke orkestrale geluid.
“Violent Shadows” klinkt als thrashmetal uit de jaren ’80 gecombineerd met Queen. Zanger Hansi Kürsch laat ook flink van zich horen door zijn stem zo te verheffen dat het bijna op grunten lijkt. De gitaarpartijen zijn niet mis en je wordt meegetrokken in een sprookjeswereld waar je gewoon niet uit wilt. Op het einde worden de drums nog flink opgevoerd en dat in combinatie met het stemgebruik van Hansi Kürsch is goud. Je kan gewoon niet stil blijven zitten. “Damnation” begint rustig, maar dan met een fleugje speedmetal. Het is wat anders dan de rest van het schijfje, maar is alsnog episch.
“Blood of the Elves” is een verrassend snelle en zware nummer van het hele album. De instrumenten staan in vuur en vlam en met de zang wordt er ook geëxperimenteerd. De refreinen klinken als een klassieke Blind Guardian track, waardoor je kippenvel krijgt. Daartussenin is er flink beukwerk door de instrumenten. Mocht je nog iemand willen overtuigen om fan te worden van de band, zet dan vooral “Blood of the Elves” op. “Life Beyond the Spheres” heeft een atmosferische waar met synths en dissonante orkestratie de basis wordt gevormd voor monolithische oplopende gitaarriffs. Zes minuten lang wordt je mee gevoerd in niet-bestaande wereld en dat is magisch.
Duitster wordt “Architects of Doom” geopend, alsof er een zwaar gevecht in Middle-earth wordt geopend. Hoewel het stemgebruik van Hansi Kürsch in de refreinen oud en vertrouwd klinken en de gitaren dat ook doen, is er toch iets wat anders klinkt. Het is moeilijk te beschrijven. Alsof Blind Guardian hun oude en nieuwe werk door elkaar hebben gehusseld in een song. Met de progressieve “Destiny” komt er een einde aan het feestje.
Dat de Duitsers bijna veertig jaar ervaring hebben is goed te horen op “The God Machine”. Blind Guardian durft te veranderen in stijl en manier van het presenteren van hun werk. Of iedereen hier blij mee is, is aan hen. Echter neemt dat niet weg dat ook dit werk gewoon weer magistraal is.
Beoordeling: 8,5/10
Releasedatum: 2 september 2022
Label: Century Media Records