Op vrijdag 23 september keert Luxor Live even terug naar het rock ’n roll tijdperk. Vanavond staan namelijk The Baseballs op het podium in de Arnhemse zaal ter promotie van het nieuwste album “Hot Shots“. De show werd maar liefst drie keer verplaatst, maar vanavond staan de vetkuiven goed in de lak en is het feest aan!
Iets na 20:00 uur wordt de set open geknald met “Footloose“, die in een rap tempo wordt opgevolgd door “Don’t Worry Be Happy“. Na deze opening is het tijd voor een kort praatje, waarbij zanger Basti Raetzel zijn complimenten uitspreekt over de zaal: “Wat een prachtige zaal! Het ziet er echt uit als een jaren ’50 rock & roll club.” De set wordt vervolgd met “Rock Me Amadeus“, “Angels” en een “Born This Way” / “The Look” medley. Terwijl de tune van “You Can Leave Your Hat On” gespeeld wordt, doet Basti op een humoristische en striptease-wijze zijn jasje uit. En er zijn meer van deze luchtige momenten, die de show net iets leuker en gezelliger maken.
“Let’s Get Loud” wordt ingezet met de “Hit the Road Jack” intro, die uit volle borst wordt meegezongen door het publiek. De track gaat naadloos over in een medley van “Love In This Club“, “Jailhouse Rock” en “Crazy In Love“. Ondanks dat duidelijk te zien is dat de mannen wat ouder zijn geworden sinds de laatste keer dat ze in Nederland waren, doet dit niet onder aan de kwaliteit die geleverd wordt. Qua zang is het vooral opvallend hoe makkelijk Basti de hoge noten haalt in onder andere “Boys Don’t Cry“. Sam Budja en Digger Brans laten zien dat ze ook meer in huis hebben dan alleen een goudenkeeltje. Sam pakt meerdere keren de akoestisch gitaar erbij, terwijl Digger feilloos de keytar en mondharmonica bespeelt.
Halverwege de set verlaat het trio het podium voor onder andere een kledingwissel. Gitarist Till Kersting neemt tijdelijk de plek als frontman in en speelt vervolgens drie nummers. Bij het eerste nummer, “Hallo, Hallo“, krijgt hij het publiek nog goed mee. Mede doordat het nummer een hoog meezinggehalte heeft. Helaas staat zijn microfoon nog steeds op standje achtergrondzang, waardoor hij slecht te verstaan is. Bij de andere twee nummers zakt het grootste gedeelte van het publiek een beetje in en verschijnen er steeds meer telefoontjes in de zaal.
The Baseballs zetten de tweede helft nog energieker in. Het publiek komt steeds losser en er wordt volop gedanst en gezongen. Ook zijn er net iets meer showelementen aanwezig tijdens dit gedeelte van de set. Bij “Ghostbusters” wordt er tof gespeeld met rook en groene belichting. Bij de laatste noot van “Jump” vliegt er vuurwerk uit de kop van de keytar en bij “Bad” krijgt drummer Henry Grant zijn momentje met een strakke drumsolo en klap-interactiemoment met het publiek. Dit is een show!
Nadat The Baseballs het podium kort hebben verlaten, wordt de toegift ingezet met het energieke nummer “Chasing Cars“. Vervolgens gaan we een flinke stap terug in energie met een hele gevoelige en rustige cover van Guns ‘N Roses‘ “Paradise City“. Deze versie zorgt op dat moment bij menigeen in de zaal kippenvel. Wat ontzettend mooi. Dan komt er met hitsingle “Umbrella” toch echt een einde aan deze heerlijke en ruim twee uur durende set. Het was weer een feestje!