Metallica is na zeven jaar nog steeds Metallica op “72 seasons”

De hele wereld kent Metallica. Of het nu is van de H&M-shirtjes, de talloze concerten of de Top 2000: je kan niet om de band heen. De legendarische formatie komt nu, na zeven jaar, met een nieuw studioalbum genaamd “72 Seasons“. Met twaalf nummers wordt er ruim een uur en een kwartier muziek aangetikt. Laten we snel gaan luisteren.

De plaat wordt afgetrapt met titeltrack “72 Seasons“. Een lekker raggend nummer, een goede solo en pit. Maar het heeft niet de ‘umpf’ waar we nog op wachten. Als we doorgaan naar “Shadows Follow” zit hier al een lekkerdere baslijn in van basgitarist Robert Trujillo. De beat is speelser waardoor het net even wat creatiever voelt. Buiten dit heeft de track geen specifieke highlights, maar ramt het er simpelweg stabiel doorheen. De stem van zanger James Hetfield is precies zoals je verwacht: op niveau en rauw. De leadguitar die op de voorgrond staat op “Screaming Suicide” is top. De track is op een hoog tempo en voelt nét wat melodischer aan dan het voorgaande stel. Het hoofdje begint hierbij zeker wel mee te schudden.

We hadden het daarnet al even over een baslijn, maar “Sleepwalk My Life Away” slaat de bal toch wel uit het park. Je bent simpelweg verbaasd over dit lekkere riffje. Het doet je wel wat denken aan oudere Metallica-platen, maar eigenlijk brengt dit toch wel een heerlijke nostalgie naar boven. Het mist wel wat pit, maar “Lux Æterna” compenseert hier grof voor. Het is hét perfecte nummer om op te pitten. Je kan simpelweg niet stil blijven staan. De stem van Hetfield komt hier ook goed tot zijn recht: scherpe, sterke uithalen. Dat biedt deze song. Wanneer “Chasing Light” aftrapt, heeft deze veel interne agressie. Op een manier zorgt dit nummer ervoor dat je met dingen wilt gooien. Het zit strak in elkaar, maar toch zakt het wat in naarmate de track vordert. Het is best wel matig.

Het schijfje eindigt met “Too Far Gone?“, “Room of Mirrors” en “Inamorata“. De eerste twee songs bieden niet heel veel nieuws op deze plaat. Het zijn zeker degelijke nummers en ze zijn ook door en door ‘Metallica‘, maar er zit niet veel vernieuwing in. Ruige riffs en een goede beat. Als laatste is de ruim elf minuten durende creatie “Inamorata” te horen. De formatie componeert wel vaker zulke ultra lange nummers. Het is zoals we weten vaak een klein verhaal of een soort tentoonstelling van muziek. Het nummer gaat dan ook allerlei kanten op. Dit lied biedt dan eigenlijk ook de meeste variatie van heel “72 Seasons“. Het is wel prettig, dat na ruim een uur luisteren, dat laatste stukje van het album toch wel belonend aanvoelt.

Je kunt er eigenlijk weinig anders van maken: dit is een typische Metallica-plaat. Ondanks dat het weinig variatie biedt, is het door en door zijn eigen genre. Als fan kan je genieten van deze heerlijke tracks en zet de band zich écht weer op de kaart. Voor de niet-Metallica-kenner kan het wellicht klinken als wat veel van hetzelfde.

Beoordeling: 7/10
Releasedatum: 14 april 2023
Label: Blackened Recordings Inc.