Uit de singles is het al gebleken: Crown the Empire gaat terug naar het zware werk. Het duurde echter lang voordat er eindelijk een album aangekondigd werd. De track “In Another Life” kwam in 2021 al uit, maar de plaat “DOGMA” laat nog op zich wachten tot 28 april 2023. Wij mochten alvast luisteren naar de nieuwe muziek.
Het schijfje trapt af met de titeltrack. Lage tonen zorgen voor een duistere sfeer, ondersteund door Andy Leo’s zang. Het minimalisme geeft het een extra onheilspellende atmosfeer. Langzaam wordt het opgebouwd: de zang wordt intenser, de drummer Jeeves Avalos krijgt meer te doen en er zijn screams op de achtergrond. Dat mondt ten slotte uit in een flinke breakdown. Lekker! Echt een goede track om het album mee te beginnen.
“Black Sheep” is het tweede nummer en gaat vanaf de eerste seconde al vol gas. Het klinkt zeker niet verkeerd, maar het is standaard metalcore. Crown the Empire is juist populair geworden met hun originaliteit, dus het is jammer om zo’n standaard nummer van hen te horen. “Modified” gaat al iets meer de goede kant op. Het refrein is pakkend en indrukwekkend door Leo’s hoge uithalen. Maar écht verrassend is het ook weer niet. “Paranoid” daarentegen is herkenbaar Crown the Empire, maar dat is niet per se positief. Het couplet doet sterk denken aan “BLURRY (out of place)” van het vorige album, en het geeft je dus het idee dat je niet iets nieuws hoort. Daarnaast is het refrein een stuk minder pakkend.
De single “In Another Life”, waar Courtney LaPlante van Spiritbox ook op te horen is, is weer een standaard metalcoretrack waar niet veel over te zeggen valt. Best lekker, maar het is onduidelijk waarom je juist déze track zou moeten opzetten en niet een willekeurig ander metalcorelied. Hoe dan ook is alles beter dan “Superstar”. Een akoestisch, repetitief popnummer waarin de zanger zeurderig klinkt. Het kan haast niet erger. Zelfs drie minuten is te lang. Drie seconden ook overigens.
“Dancing with the Dead” is gelukkig een écht goed nummer. Het is pure energie en de gecombineerde screams van Andy Leo en Hayden Tree klinken geweldig. Zonder twijfel het hoogtepunt van de plaat. De volgende track “Immortalize” is ook prima. Een zware openingsriff biedt flink wat energie, terwijl de coupletten juist wat rustiger zijn. De refreinen hebben juist een traag gevoel door de langgerekte noten van de zanger. Dat zorgt voor een interessante afwisseling.
Voor fans van het album “Retrograde” is de track “Someone Else” een aanrader. Het is een stukje rustiger en zit meer aan de kant van de radiorock. De coupletten zijn wel prima, maar wat er echt uitspringt is het refrein. Het is ontzettend krachtig en pakkend. De gepassioneerde zang en het interessante riff op de leadgitaar maakt het tot een geweldig geheel. De brug had een mooie plek kunnen zijn voor een indrukwekkende gitaarsolo, maar helaas heeft de band juist daar een pauze ingelast: een rustig stuk met amper instrumentatie. Een gemiste kans. De albumafsluiter “Labyrinth” is in de coupletten qua energie gelijk aan “Dancing with the Dead”, en is net zo interessant en afwisselend. De refreinen hebben dit keer clean zang en klinken ook lekker. Geen slecht einde!
De kwaliteit op “DOGMA” varieert nogal. Nu is het slecht, dan is het weer goed. Het is in ieder geval niet Crown the Empires beste werk. Maar er staan zeker tracks op die het luisteren waard zijn. Vooral “DOGMA”, “Dancing with the Dead” en “Someone Else” moet je checken.
Beoordeling: 6/10
Releasedatum: 28 april 2023
Label: Rise Records