Op 11 juni kwam het nieuwe album van KennyHoopla uit: “Survivors Guilt: The Mixtapes“. Een paar dagen voor de release van het schijfje spraken wij met de artiest. We hebben het onder andere gehad over zijn samenwerking met blink-182’s Travis Barker, de betekenis van zijn single “hollywood sucks//” en grote veranderingen van tracks van demo- naar studioversies.
Laten we gelijk met de deur in huis vallen: hoe gaat het met je?
“Het gaat… ik heb eigenlijk geen idee, geen idee.” – lacht.
Voor mensen die nog niet bekend zijn met je muziek, welk nummer is een goede introductie volgens jou?
“Uhm… waarschijnlijk ‘how will i rest in peace if i’m buried by a highway?//’, ja zeker weten. Omdat de noten een bepaalde beweging maken waar ik voor sta. Voor het gevoel dat het nummer geeft is dit de beste representatie die ik ervan heb kunnen maken.”
Later deze week komt je nieuwe album uit: “Survivors Guilt: The Mixtape//”. Wat kunnen mensen daarvan verwachten?
“Uhm… heel veel lawaai. Waarschijnlijk dat. Ik weet niet zo goed hoe ik het moet omschrijven, want het gaat alle kanten op.”
Als het alle kanten op gaat, dan moet er voor iedereen wel iets zijn op de plaat?
“Ja, ik hoop het. Ik weet niet of er voor iedereen iets is. Ik heb niet het gevoel dat ik zo een fantastische artiest ben. We zullen het zien.”
Je hebt het nummer “hollywood sucks//” als een single uitgebracht. Waarom heb je juist voor deze gekozen?
“Ik denk dat het vooral de timing was, het voelde als iets wat de wereld nodig had. Ik hou ervan om muziek uit te brengen op het juiste moment. Dat is vaak lastig, maar bij deze kwam het aardig dichtbij. Het voelt een beetje als ‘ripping off the band-aid’. Want de tekst is wel een beetje een grijsgebied maar de vibe van het nummer is wat vrolijker.”
Wat kun je verder nog vertellen over dit nummer?
“’hollywood sucks//’? Die is echt gecreëerd vanuit een beetje aankloten. Eigenlijk is het hele album zo ontstaan en ik vind dat echt mooi. Volgens mij begon Travis [Barker] met de drums en toen begon ik met het schrijven van het refrein met de lyrics ‘Hollywood sucks’. Ik denk dat ik nog niet eerder heb gesproken over wat ik nu eigenlijk bedoel. Het gaat eerlijk gezegd over depressief zijn. Ik woon momenteel in Wisconsin en er is altijd die droom van ‘je moet naar Hollywood, naar LA’. En dan kom je daar en dan is het eigenlijk van ‘Hollywood sucks’. En het is ook wel een beetje in de stijl van het genre. Ik vond het ook wel grappig, want iedereen is altijd zo van ‘LA is geweldig’ en in het nummer zeg ik ‘Hollywood Sucks i’m moving to Wisconsin’. Veel mensen dachten dat het een ode was aan Wisconsin, maar ik denk dat het mijn persoonlijke manier was om te zeggen: Wisconsin is net zo slecht en ik voel me eigenlijk overal depressief.”
Hoe zijn de reacties tot nu toe geweest op dit nummer en de andere tracks die je al hebt uitgebracht?
“Echt heel goed. Heel veel mensen haten het en vinden me ‘corny’. Maar er zijn ook veel mensen die het tof vinden. Het heeft echt twee kanten. Kritiek doet pijn, vooral omdat ik ook gevoelig ben. En ik heb het idee dat veel mensen die er iets over zeggen, geen idee hebben van wat ik wil vertellen. Maar ik denk dat het wel goed is dat er een balans is. Ik denk dat dat goed is in muziek, wanneer het in balans is, dan ontstaat er een gesprek.”
Je noemde Travis Barker net al eventjes. Hoe was het om met hem samen te werken voor dit album?
“Krankzinnig! Hij is echt een monster. Elke keer als hij de drums ging spelen, was ik van ‘what the fack…’. Ook al deed hij bijvoorbeeld alleen een crash [cymbal], dan was het echt de manier waarop alleen Travis Barker dat kan doen. Het was te gek om hem aan het werk te zien en om dan ook nog eens samen te werken. ‘I’m still a kid by heart’, dus het was echt zo van: wow dit is Travis Barker, what the… Ik probeer dat nog steeds te begrijpen.”
Dat snap ik wel! Je hebt ook al samengewerkt met nothing,nowhere en JUDGE voor het nummer “Blood”, hoe denk je dat het werken met andere artiesten zich vertaalt naar de muziek die je maakt?
“Ik hou er echt van om met andere artiesten te werken. En het is best wel zeldzaam om iemand te vinden en nothing,nowhere zit in dezelfde plaats, cultureel gezien. We komen beiden van Soundcloud, we zijn beiden half underground en half industrie. En hij is gewoon een grotere artiest dan ik. Ik wil tot op zekere hoogte zeggen dat hij een icoon is in de cultuur waar ik me in bevind. En het is logisch dat hij het begrijpt.”
Hoe denk je dan dat dat zich uit in de muziek?
“Ik ben waarschijnlijk wat chaotisch daarin. Ik heb echt geen idee. Maar je groeit ervan als persoon en artiest.”
Laten we het nog even over het album hebben. Op welk nummer ben je momenteel het meest trots?
“Wauw, ja. Ik denk dat ik zou zeggen ’9-5 (love me)//’, het laatste nummer op het album. We hadden niet alle tijd van de wereld om aan het album te werken. Echt maar een paar weken. Maar het is supertof geworden. Maar bij ’9-5 (love me)//’ had ik echt het idee van: nu kom ik ergens. Ik hou er echt van om ernaar te luisteren en er zitten een hoop elementen in die ik te gek vind, zoals strijkers en bepaalde tonen. Ik heb het gevoel dat dit nummer het allemaal heeft.”
Is er ook een nummer dat een grote verandering heeft doorgemaakt van demo tot uiteindelijke albumversie?
– lacht – “Ja, het nummer ‘inside of heaven’s mouth, there is a sweet tooth//’. Ik heb nog niet heel veel muziek hiervoor gemaakt, maar dat nummer heb ik echt vier of vijf keer compleet herschreven. En dan zei ik weer tegen Travis [Barker]: ‘Haat me alsjeblieft niet, maar kunnen we nog één keer?’ Ik wilde het gitaarritme wel behouden, ik wilde niet een compleet nieuw nummer maken en die melodie vergeten.”
Is er een nummer waar je echt naar uitkijkt om het live te laten horen?
“Ja ik denk ‘survivors guilt//’. Ik denk dat het interessant gaat zijn om iedereen zijn reactie te zien, maar ook omdat ik andere dingen ga doen. Ik heb nog nooit geschreeuwd op een track hiervoor. Ik ben vooral wat stiller. Ik ben benieuwd of het zo aanslaat als dat het deed in de studio.”
Nu we het over live spelen hebben… Zijn er al plannen om deze kant op te komen?
“Oh ik hoop het echt. Ik wil echt die kant opkomen, ik wil de wereld over touren, iedereen is zo tof en nuchter. Dus hopelijk echt heel snel.”
Welke drie tracks staan dan sowieso op de setlist?
“Zeker weten ‘hollywood sucks//’ en ’9-5 (love me)//’ en uhm…”
Nu stel ik de echte moeilijke vragen.
– lacht – “Ja, inderdaad. Ik denk ook nog wel ‘silence is also an answer//’.”
Dat was de laatste vraag. Bedankt voor je tijd!
“Graag gedaan. Ik waardeer dit echt. Bedankt dat jullie om me geven, als jullie dat tenminste doen.” – lacht – “Ik hoop iedereen snel te zien!”
Het album van KennyHoopla, “Survivors Guilt: The Mixtape//“, is vanaf 11 juni te beluisteren via de bekende streamingsdiensten. Het album fysiek aanschaffen? Dat kun je doen op de website van KennyHoopla.
Laat een reactie achter