Dead Poet Society verkocht binnen no-time Merleyn compleet uit, daarom staat de band op vrijdag 30 juni niet in die zaal maar in Doornroosje. Die upgrade was zeker de moeite waard, want ook deze zaal draagt vandaag het label ‘uitverkocht’. De concertgangers komen van ver buiten de Nederlandse landgrenzen, want bij binnenkomst horen we Duitse, Belgische en zelfs Italiaanse fans.
Een introtune die direct al lekker doordreunt is het startsein van PEAKS!. Wat direct opvalt is dat de backtrack en basdrum erg hard is afgesteld. Iets te hard zelfs, want zelfs met oordoppen in voel je je trommelvliezen trillen. Gelukkig wordt dit gedurende de set minder. Opener “Black Guns / White Drugs” heeft een lekkere en niet direct voor de hand liggende drumbeat, die het publiek gelijk opzweept. De tekst “It’s time for us to stand up, stand up” is ook lekker na twee keer horen al mee te zingen.
PEAKS! is mega enthousiast en krijgt het publiek met gemak mee. Er wordt meegeklapt en wanneer gitarist/zanger Luca Del Fiore het publiek in gaat ontstaat er een kleine moshpit. Opvallend is dat zowel Del Fiore als gitarist Lorenzo Mazzucchi de zang voor hun rekening nemen. Zo begint Mazzucchi bijvoorbeeld met zingen bij het nummer “Heat Wave“, een single die binnenkort zal worden uitgebracht. De Italiaanse band sluit knallend af met “When the Lights Fade Out“.
Rond de klok van 21:30 uur komt Dead Poet Society het podium op. Geen spannende intromuziek, geen opbouwende sfeer, geen poespas. Nee, gewoon de vier mannen die de stage oplopen, het publiek groeten en hun set keihard open knallen met “Sound and Silence“. Na de eerste drie nummers kondigt zanger Jack Underkofler aan dat ze een nieuw nummer gaan spelen. Waarop bassist Dylan Brenner grapt: “You better fucking sing along!“. Aan de knikkende hoofden in de zaal te zien, valt de track zeker in de smaak!
Halverwege de set wordt er een rustiger momentje ingebouwd met “One Month“. Hiervoor blijft alleen Underkofler met een gitaar op het podium. Mooie rode belichting valt over hem heen, terwijl de zaal zich vult met telefoonlichtjes. Het is een mooi moment in de zeer energieke set van de band. De overgang van deze gevoelige track wordt prachtig gedaan met “.loveyoulikethat.“, die een rustig begin heeft maar opbouwt naar meer. Veel meer. Tegen het einde van de track springt Underkofler dan ook het publiek in waar hij een stukje crowdsurfend verder zingt.
Dead Poet Society is echt in topvorm vanavond. Het is strak, lekker en het knalt gewoon van het podium af. De muzikanten spelen stuk-voor-stuk strak terwijl ze ook energiek over de stage bewegen. Het is rauw en puur. Net iets langere intro’s of outro’s en wanneer gitarist Jack Collins en Underkofler hun gitaar stemmen, spelen Brenner en Will Goodroad gewoon even een korte intermezzo. Het valt nooit echt stil en loopt heerlijk door als een geoliede machine. Dit is hoe je een band live wilt zien en ervaren.
“Lo Air” en “.CoDa.” lijken de afsluiters van vanavond, maar uiteraard heeft de band nog een encore gepland staan. Nadat het publiek luid “We want more” heeft geroepen terwijl een gitaar nog door bleef schreeuwen, wordt er afgesloten met “1.4.5.” en “.intoodeep.“. Nog even een wall of death en luidkeels meezingen!
Dead Poet Society zette vandaag een heerlijke set neer met de energie van een kerncentrale. Het was een zeer gevarieerde setlist: van het oudste nummer – “1.4.5.” – tot een onuitgebrachte nieuwe track en nummers als “Animation“, die al lange tijd niet op de setlist hebben gestaan. Dit was gewoon lekker!