
Het debuutalbum van de progressieve metalcoreband S’efforcer kwam vijf jaar geleden uit. In de jaren die volgden kwamen verschillende singles en een EP uit. Nu vindt de band het welletjes geweest. Nog een laatste EP en tour, en dan is het voorbij voor S’efforcer. Jammer, maar we hebben ten minste nog wat nieuwe muziek om van te genieten. Hoe klinkt het vaarwelschijfje “Metamorphosis”?
De plaat gaat met “Colorblind” van start. Het is een wat traag nummer, wat het een opvallende keuze maakt om de EP mee in te luiden. Het is niet een erg bijzonder nummer, maar heeft wel een paar mooie momenten. Vooral wanneer het iets minder zwaar is en de gitaren meer atmosferisch zijn. In “Dead Bird” komt ook de progressieve kant van S’efforcer naar voren. Er zitten een paar lekker onlogische riffs in. De screams van vocalist Quay Jones zijn divers en passen er goed bij en ook de drums zijn indrukwekkend. Ja, de plaat begint echt wat pit te krijgen.
“Four Flusher” zet die trend voort. Het is progressief en intens vanaf het begin en al snel klinkt er een brute breakdown. Het nummer is zo energiek dat je niet stil kan blijven zitten. Ook valt het talent van alle leden afzonderlijk op. Dan zijn het de gitaren, en dan weer de drums of zang: in elk stuk zit wel iets dat indruk wekt.
“Space Cadet” begint rustig met een buitenaards deuntje op de gitaar. Wanneer dat eindigt, zijn het vooral weer de drums en zang die het werk doen. Dat gaat zo aardig een tijdje door en dat geeft niet alleen het nummer, maar ook de EP als geheel wat fijne afwisseling. Na anderhalve minuut komt dan toch de gehele band weer tevoorschijn en wordt het een stuk zwaarder.
Dan komen we aan bij de twee tracks die met kop en schouders boven de rest uitsteken: “Stubborn Hero” en “Cower in the Presence of…”. De eerste daarvan gaat over het overlijden van Jones’ vader en de emotie is dan ook duidelijk voelbaar in elke noot. Dit is een lied dat je niet snel vergeet! “Cower in the Presence of…” is een ontzettend bruut nummer en dat past bij het onderwerp: politiegeweld. Zeker de breakdown aan het einde is indrukwekkend. Het valt ook op dat S’efforcer weinig van herhaling gebruikmaakt. Een simpele couplet-refrein-couplet-refrein-opbouw zul je bij deze band niet vinden. Dat zorgt ervoor dat elk nummer interessant blijft en je de EP als geheel makkelijk op repeat kunt zetten.
Het laatste lied op het schijfje is de titeltrack “Metamorphosis”. Het is puur S’efforcer: atmosferisch, heavy, afwisselend en ietwat deprimerend. Een passend einde voor de band. S’efforcer zal zeker gemist worden, maar de EP “Metamorphosis” is een waardig afscheid. In het bijzonder zijn “Stubborn Hero” en “Cower in the Presence of…” indrukwekkende nummers die iedere metalfan even zou moeten beluisteren.
Beoordeling: 8/10
Releasedatum: 11 november 2022
Label: Theoria Records