PVRIS kiest voor strakke show met weinig interactie in 013

Het is dinsdag 31 januari wanneer de verplaatste show van PVRIS plaatsvindt in 013. De eerste fans zitten ’s middags al geduldig te wachten voor de Tilburgse poptempel. Onlangs verscheen een nieuwe single, dus het is wachten in spanning wat de band vanavond in petto heeft. 

Een uur nadat de deuren zijn opengezet, is het aan zangeres Charlotte Sands om de zaal op te warmen. De set begint met een drumintro waarbij al gelijk duidelijk is dat drummer Danen Reed Rector zijn aandacht opeist. Meerdere keren tijdens de set moedigt hij het publiek aan om te klappen en hij gaat regelmatig bovenop zijn kruk staan. Het is fantastisch om te zien en het is echt een aanvulling voor de act die Charlotte Sands zelf neerzet. 

Want de zangeres is energiek en ijzersterk. Het podium wordt optimaal benut en de interactie wordt opgezocht. Tijdens “Rollercoaster” gooit ze moeiteloos een lange uithaal de zaal in, die door het publiek wordt beloond met luid gejuich. Bij het nieuwe nummer “Alright” verschijnen de telefoonlichtjes op verzoek van de zangeres. De setlist is doordacht in elkaar gezet, want bij het nummer “Lost” wordt het publiek even snel een zinnetje aangeleerd. Het resultaat? Een volle 013 die luidkeels meezingt. Charlotte Sands sluit af met haar meest bekende track: “Dress“. Wat een heerlijke opener! 

Om 21.00 uur is het dan tijd voor PVRIS: “Animal” en “Monster” zorgen voor de muzikale aftrap. Wat direct opvalt is dat de band de halve Intratuin heeft leeggekocht aan het aantal planten op het podium te zien. Er is tijdens deze tour sowieso veel energie gestopt in de look en feel van de show. Het lichtplan is prachtig in elkaar gezet. Er wordt niet alleen gespeeld met kleur, maar het licht wordt ook zo ingezet dat PVRIS soms als silhouetten te zien is. Voor foto’s en filmpjes is het minder, maar dat laat je ook wel weer in het hier en nu genieten van de show.

Het duurt deze avond even voordat er interactie met het publiek wordt gezocht. Na ongeveer vijf nummers vindt frontvrouw Lynn Gunn een moment om de zaal toe te spreken. Er wordt onder andere gevraagd even een praatje te maken met de persoon die naast je staat: “Vraag maar naar hun favoriete ijssmaak of kleur.” Daarna wordt door de band “What’s Wrong” ingezet. Het spel is strak vanavond en Gunn is erg goed bij stem: hoge noten zijn dan ook geen probleem. Het is alleen jammer dat de interactie vanavond echt tot een minimum blijft, zowel met het publiek als op het podium zelf.

Er is in de setlist ook ruimte voor ouder werk. Zo komt tegen het einde van de show “You and I” voorbij, afkomstig van de deluxe versie van “White Noise” uit 2016. Daarbij neemt het publiek al snel het initiatief om met de armen in de lucht te zwaaien. Wanneer “Death Of Me” wordt aangekondigd als afsluiter, gaat 013 nog extra los: de armen gaan de lucht in, er wordt geklapt en gesprongen!

De echte afsluiter komt in de vorm van drie tracks: de nieuwste single “Goddess“, klassieker “My House” en “Hallucinations“. PVRIS zette vanavond een retestrakke show neer, waarbij het ontbrak aan interactie met elkaar en het publiek, maar de aankleding van het podium en de lichtshow maakten het uiteindelijk toch interessant.