De Nijmeegse rockband Navarone gaat de laatste jaren erg lekker. Van spelen in voorprogramma’s van Deep Purple, Bon Jovi en Anouk in een uitverkocht Ziggo Dome tot grote festivalsets op Pinkpop. In februari bracht de band een nieuwe plaat uit: “V“. Een voorjaarsclubtour zit er al weer op en een goedgevuld festivalseizoen staat in de startblokken. Tijd om met frontman Merijn van Haren te bellen!
Hey Merijn, leuk je even te spreken! Hoe gaat het met jullie?
“Het gaat goed. We zitten middenin onze tour! We hebben nog twee shows staan: een in Maastricht en een in Paradiso, Amsterdam. En dan hebben we nog wat festivalletjes, dus het gaat hartstikke goed!”
En eind februari is natuurlijk jullie nieuwe album uitgekomen: “V”. Wat kun je me over het proces daarnaartoe vertellen?
“Het is een echte corona-plaat.” – lacht – “Het is heel anders dan de anderen gegaan. Ik woonde samen met onze gitarist [Roman Huijbreghs] en daarmee is het grootste deel geschreven. Zeker in het begin, want je mocht niet bij elkaar zijn. We hebben wel veel ideeën met elkaar uitgewisseld. Toevallig kwamen mijn ideeën veel naar voren en zijn we op die toer verder gegaan. Toen zijn we met Gordon Groothedde [muziekproducer] in de studio bezig geweest. Door corona heeft het allemaal wel veel langer geduurd. We zijn dan nu ook heel blij dat hij uit is.”
Je wilt de plaat natuurlijk ook gewoon goed kunnen promoten.
“Precies. We hebben nu dan wel ook wat meer singles uitgebracht. Het was voor iedereen natuurlijk een beetje een rare tijd ook. Alles moesten we ook telkens verzetten. Het was een aparte tijd.”
Over singles gesproken. “Can’t Love” en “Keep On Running” werden als eerste uitgebracht. Waarom hebben jullie voor deze gekozen als voorproefje op de plaat?
“We hebben wel vaker al akoestische liedjes gehad op de plaat, maar nooit echt naar voren geschoven. Dat was eigenlijk het idee erachter om dat nu eens een keer te doen. Qua corona-planning was dat eigenlijk niet helemaal het goede moment. We hadden gehoopt dat het wat meer ging doen, dat het bijvoorbeeld ook opgepakt ging worden door de radio. Het kwam alleen op een moment dat iedereen wat ging uitbrengen, daardoor is het een beetje ondergesneeuwd. Het was een aparte tijd. We hebben wel heel veel goede reacties er op gehad verder, dus dat is superleuk!”
Jullie hebben nu al een paar shows gespeeld, merk je die reacties dan ook live bij de fans?
“De setlist is heel leuk. We hebben echt oude en nieuwe nummers erop staan. Nummers die we al heel lang niet meer speelden. Het mooie ook aan het nieuwe vind ik dat het echt een hele goede toevoeging en kleur is aan het geluid dat we hebben. Er zitten wat rustigere dingen bij, eventjes met de piano. Maar ook echte beukers. ‘The End of the World’ en ‘Stakes’ doen het bijvoorbeeld heel goed, dus dat is echt heel gaaf.”
Er staan al wat festivals op de planning. Hoe gaat de setlist er dan uitzien?
“Dan speel je meestal een uurtje of soms driekwartier. Dan wordt het wel iets meer to-the-point. Iets minder rustmomenten. Gewoon één mooi rustmoment ofzo en dan staan we ook gewoon aan. Op de festivals moeten we ook gewoon lekker beuken.”
Nog even terug naar het album. Is er een track die van de demofase naar de uiteindelijke track veel is veranderd?
“’Can’t Love’ bijvoorbeeld, die had ik geschreven op piano en die is juist akoestisch geworden. Dat is wel een grote verandering. Ik dacht ook echt ‘dit is een mooi pianonummer’. Toen kwam Gordon [Groothedde] juist met ‘denk dat we die op gitaar moeten doen’. Werd het dus ineens een gitaarliedje, is op zich wel grappig. ‘Wire’ had eerst een gitaarsolo, maar dat werd veel vetter met een mondharmonica. Dat was ook wel een grotere verandering. Dat verwacht je ook niet zo snel bij ons, met onze twee gitaristen. Maar het is wel leuk om juist eens te kiezen voor een andere weg. Wat trouwens ook wel grappig is, wat juist is gebleven. ‘Question Why’ heeft een gitaarsolo en dat ben ik. Ik had een hele demo gemaakt thuis en Kees [Lewiszong] en Roman [Huijbreghs] vonden dat eigenlijk zo cool klinken – wat wel grappig is want ik ben helemaal geen sologitarist – het is een beetje crappy-achtig ofzo, maar dat past juist goed bij de vibe. Juist wel grappig want het is iets waarvan je eigenlijk denkt dat we het juist zouden veranderen en dat juist laten staan.”
Dat brengt soms wel echt charme met zich mee.
“Juist! Dat vergeten we in deze tijd soms omdat we met computers alles kunnen bewerken. Dat is aan de ene kant fijn, maar aan de andere kant kan het ook echt een valkuil zijn. Spontane en enthousiaste dingen die in een creatief moment ontstaan, dan wil je die weer meer gaan naboosten.”
Als je het nieuwe album zou moeten omschrijven aan de hand van twee dieren, welke kies je dan?
“Sowieso leuke vraag, maar daar moet ik wel even over nadenken.” – lacht – “Twee dieren… Misschien wel leuk om in de metafoor te blijven van de clip van ‘Can’t Love’. Van de rups en de vlinder, want dat zit er allebei wel in denk ik. Eigenlijk een meerkantigheid. Een rups is heel robuust ofzo. Klein, maar wel robuust, een stoer beestje met een pantser of schild, dat staat wel krachtig. En dat ontpopt uiteindelijk in een hele mooie vlinder, wat dan juist weer heel sierlijk, lief en mooi is. Beide kanten zijn wel op de plaat aanwezig, waarschijnlijk zelfs meer dan ooit. Waarbij we nu misschien juist wat meer die vlinder-kant hebben benaderd.”
Om af te sluiten: wat zijn de verdere plannen nog van Navarone in 2023?
“Poeh ja, we zijn nog aan het kijken. Roman [Huijbreghs] zegt dat altijd mooi, dat komt van een gevecht, dan hebben ze net iemand knock-out geslagen en dan komen de vragen alweer wat het volgende zal zijn. Eerst even dit maar goed afronden en doen. Corona was een heel gedoe dus we zijn al lang blij dat we weer veel kunnen spelen.”
Dus we gaan sowieso nog veel van Navarone horen en zien?
“Dat zeker!”
Het album van Navarone, “V“, is vanaf 17 februari 2023 te beluisteren via de bekende streamingsdiensten. Weten waar de band in de toekomst allemaal optreedt of het album fysiek aanschaffen? Dat vind je op de website van Navarone.