Het laatste Veil of Maya album komt alweer uit 2017, dus is het hoog tijd voor nieuwe muziek. Zo denkt de band er in ieder geval ook over: op 12 mei komt het nieuwe album “[m]other” uit. Wij mochten de plaat alvast beluisteren.
Veil of Maya gaat lekker van start met “Tokyo Chainsaw”. Het is ontzettend bruut. De riffs zijn snel en heavy en de grunts van Lukas Magyar zitten vol kracht. Het klinkt natuurlijk ontzettend djenty, zoals we van de mannen mogen verwachten. Het tempo ligt in “Artificial Dose” iets lager en de riffs zijn iets melodischer. Niet bijzonder veel, maar genoeg om het de luisteraar op te laten vallen. Maar vooral het refrein heeft een andere sfeer: Magyar zingt in plaats van te screamen, en met de instrumentatie erbij geeft het een opgewekt gevoel.
Een echt melodisch stuk vinden we pas in “[re]connect”. In het intro worden lage tonen afgewisseld met coole stukken op de leadgitaar. Het eerste couplet contrasteert daar goed mee, om een breakdown-achtig ritme aan te houden op de gitaren. Maar ook daar komen hoge noten tussen! Het is een onvoorspelbaar nummer en dat houdt het heerlijk fris. Het nummer eindigt met wat elektronische tonen. Die vormen een goede overgang naar “Red Fur”, dat juist elektronisch begint. Het is dan ook geïnspireerd door de alternative-dancegroep Rüfüs Du Sol. Die invloed geeft de track wat extra karakter terwijl het wel herkenbaar Veil of Maya blijft. En als kers op de taart zit er een ontzettend lekkere breakdown in het lied. Je kan echt niet stil blijven zitten!
De dance-invloeden blijven nog even doorklinken in “Disco Kill Party”. De melodie is veelal elektronisch en klinkt opgewekt. Daarnaast zit het ritme er goed in. Dat maakt het allemaal tot een heerlijk pakkende track. Misschien is dit wel het hoogtepunt van het album, maar smaken zullen verschillen. Elk nummer klinkt goed en zal zijn fans wel krijgen.
“Synthwave Vegan” was de eerste single van het schijfje en het is begrijpelijk waarom Veil of Maya juist deze track koos. Er wordt veel afgewisseld en als luisteraar weet je nooit wat je te wachten staat. Toch klinkt het verrassend goed. Gelukkig duurt het niet te lang: zo’n barrage van verrassingen kan je als luisteraar niet eindeloos volhouden.
De plaat sluit af met “Death Runner”. Het begint nogal chaotisch, maar al snel klinkt er een stuk waar lage gitaarnoten in een bepaald ritme worden gespeeld. Dat hebben we al best vaak gehoord op dit album, en in deze track wordt het iets te lang volgehouden. Maar gelukkig zijn er genoeg andere delen van dit nummer die wél goed zijn. Vooral de outro is gaaf: synths ondersteunen de gitaren met vreemde geluiden. Dat maakt het tot een memorabel einde.
Veil of Maya’s nieuwe album “[m]other” is het luisteren waard. Elk nummer klinkt weer anders terwijl het toch allemaal duidelijk in dezelfde stijl is, de stijl die Veil of Maya eigen is. Fans van de band zullen zeker niet teleurgesteld zijn.
Beoordeling: 8/10
Releasedatum: 12 mei 2023
Label: Sumerian Records