Stand Atlantic zet Dynamo hartstochtelijk in het zweet

Stand Atlantic 2021

Iets voor 19:00 uur staat er op vrijdag 16 juli al een lange rij voor Dynamo. Vanavond speelt Stand Atlantic weer in de Eindhovense zaal. In 2019 speelde de band hun meest recente Nederlandse headlineshow ook hier. Ondertussen zijn we vier jaar en twee albums verder. Maakt Stand Atlantic het wachten waard?

De avond begint rond 19:45 uur wanneer RedHook opent met “Postcard XO“. Zangeres Emmy Mack is gekleed in een straitjacket en bij alle bandleden is het energieniveau erg hoog. Dat wordt ook direct van het publiek verwacht: bij de tweede track wordt al gevraagd aan iedereen om naar de grond te gaan om vervolgens op te springen. Wanneer gitarist Craig Wilkinson zijn saxofoon erbij pakt, wordt er ook gevraagd om een ‘saxofoon-solo-circle-pit’. RedHook zorgt voor meer momentjes in de set. Zo trekt drummer Alex Powys een peperpak aan, zijn er kledingwissels en wordt het Universal-intro gespeeld gevolgd door een drumsolo. Het voelt allemaal net wat veel in een set van pakweg 25 minuten, maar het publiek is enthousiast. Tijdens afsluiter “Bad Decisions” springt Mack het publiek in en wordt ze letterlijk op handen gedragen. Geslaagde opener kunnen we wel zeggen!

Met een introtune die overgaat in “SEE YOU IN HELL” begint Beauty School Dropout aan hun set. Wat direct opvalt is dat het geluid van de microfoon van zanger Colie Hutzler niet goed is afgesteld. Wat jammer is, want de band speelt erg strak en is mateloos energiek. Single “WE MADE PLANS & GOD LAUGHED” is al bekend bij een deel van de aanwezigen en wordt dan ook luidkeels meegezongen. Gitarist Bardo en bassist Brent Burdett rennen continu over het podium en hypen de zaal lekker op. De set komt tot een einde met “A$$a$$in” en “FIGHT MODE“, waarbij Hutzler ook nog even de microfoon tegen zijn hoofd aanslaat.

Stand Atlantic knalt hun set in Dynamo krachtig open met “doomsday“. De keeltjes worden flink gesmeerd bij “Skinny Dipping“, terwijl bij “Wavelength” de eerste wall of death wordt geopend. Het is duidelijk te merken dat vanavond een van de weinige headlineshows is tussen de festivalsets, want de setlist staat vol met energieke knallers van tracks. Het enige rustmomentje dat we krijgen is tijdens “bloodclot“, en dat is eigenlijk ook alleen de eerste minuut van de track.

De setlist is een goede variatie van de verschillende albums en EP’s die de band heeft uitgebracht. Wat fijn is voor de fans, aangezien er geen specifieke Europese tour is geweest voor “Pink Elephant” uit 2020. Van het meest recente album staan onder andere “hair out“, “switchblade” en “pity party” op de setlist. Bij laatstgenoemde wordt zelfs RedHook zangeres Emmy Mack nog op het podium gehaald om mee te zingen.

Lost My Cool” zorgt ook wel voor een bijzonder moment. De rustigere opbouw van het nummer naar een explosiever einde doet het goed live. De eerste keer dat “found out you’re full of shit, why don’t you swallow it?” voorbij komt, wordt het bijna a capella door de zaal meegezongen. Het is dat het zo warm is, maar anders was dit een kippenvelmomentje geweest. Stond iedereen in het begin van het nummer nog mee te zingen, tegen het einde gaat er crowdsurfer na crowdsurfer over het publiek.

De avond heeft alles en meer: een beukende setlist, enthousiast publiek, crowdsurfers, moshpits, noem maar op. Er wordt zelfs even een momentje genomen om “Happy Birthday” te zingen voor de fotograaf Luke en RedHook-drummer Alex Powys verschijnt in zijn peperpak crowdsurfend nog een keer door de zaal. Hoe je het ook wendt of keert, het zweet vloeit rijkelijk in Dynamo.

Na de set te hebben afgesloten met “Hate Me (Sometimes)” is er nog een toegift bestaande uit klassieker “Coffee at Midnight” en “molotov [OK]“. Bij de allerlaatste besluit gitarist David Potter in het midden van de zaal, gewapend met zijn gitaar, de track te openen. Een circlepit creeert zich om hem heen. De avond eindigt met zangeres Bonnie Fraser en Potter crowdsurfend op het peperhete publiek. Wanneer de laatste noten nog naklinken en “We Like to Party” van Vengaboys door de speakers galmt, danst iedereen nog even na. Wat een avond!