Recentelijk heeft Sabaton een statement uit moeten brengen rondom het album “The War to End All Wars”. Namelijk: het heeft niets te maken met de huidige situatie in de wereld. Misschien heeft de plaat inderdaad een wat rottige datum van uitkomst. Het schijfje is gethematiseerd rondom de Eerste Wereldoorlog en heeft een immense kracht achter zich.
We trappen af met “Stormtroopers“. Het tempo ligt hoog en Joakim Brodén marcheert ons erdoorheen. Het refrein voelt als vloeibaar goud. Man, wát een openingsnummer. Alles harmoniseert perfect met elkaar en de band laat nergens een steekje laten vallen. Vervolgens worden we overspoeld met geluiden van de oceaan. “Dreadnought” is net iets kalmer. Voor degenen die het niet direct weten: een dreadnought is een slagschip. De track voelt zwaar, net zoals het machtige schip. Het nummer klinkt goed, maar biedt niet veel diepgang en voelt alsof het daardoor een beetje wegvalt. Na deze korte pauze knallen we met alle macht door op “The Unkillable Soldier“. Met het nekbrekende riffje wordt menig fan erg blij gemaakt. En ook bij deze track is het refrein door een ringetje te halen. Het voelt als een klein powerkoor. Korte zinnen laten de immense energie voelen van het lied.
Elektronische elementen worden geïntroduceerd in “Soldier of Heaven“. Het zorgt voor een nieuw niveau op de plaat en voor originaliteit. Je wilt met name gewoon meeschreeuwen. Ook bevat deze track de tot nu toe beste solo op “The War to End All Wars“. “Race to the Sea” daarentegen is net even wat meer teleurstellend. Is het slecht? Zeker niet. Maar het ritme voelt erg bekend aan, het heeft wat overlap met oudere tracks. Hierdoor klinkt het direct bekend, maar of dit nu positief is, valt over te twisten. Een meer funky nummer dat gelijk al de aandacht eist is “Lady of the Dark“. Met een intermitterend ritme trekt het je continu weer terug de track in. Hoge uitschieters van de gitaar komen soms om de hoek bij de lage ondertonen van de leidende riff. De energie wordt aan het einde van het lied nog even een tandje omhoog gegooid waardoor het ontzettend lekker afsluit.
“Christmas Truce” voelt beladen, dramatisch en emotioneel in het intro. De gitaren zijn wat geminderd en de piano krijgt even de aandacht. Maar uiteindelijk komt ook het gitaarwerk inzetten: een ontzettend machtige opbouw. Het geeft je kippenvel. Ook de allerlaatste track, “Versailles“, grijpt je bij je strot. Met een introductie bestaande uit een monoloog en vioolwerk word je even sprakeloos. Het gezongen deel voelt machtig en wordt nog even versterkt door de solo die de sterren van de hemel speelt.
Een pareltje. Er is niets meer over te zeggen. Misschien voelen sommige elementen ietwat bekend, maar vergeet niet: dit is de stijl van Sabaton. Het is erg uniek en dat kan soms lijken op herhaling. Echter is “The War to End All Wars” een topper.
Beoordeling: 9/10
Releasedatum: 4 maart 2022
Label: Nuclear Blast
Laat een reactie achter