Op donderdag 7 november 2024 speelt Britse rockband Bad Nerves in Vera, Groningen. Het is alweer de derde show in Nederland tijdens deze tour en de zaal is volledig uitverkocht. We maken ons klaar voor een avondje lekker zweten.
Het is duidelijk dat de meeste ticketkopers voor de hoofdact van de avond komen. Als om half negen de supportband moet beginnen is de zaal namelijk nog lang niet vol. Misschien is dit de reden dat de supportact Ultra Q een kwartier wacht. Om kwart voor negen barst het feest gelukkig eindelijk los! Ultra Q is een punkrockband uit Californië en klinkt als een liefdesbrief aan punkrock- en skatepunkbands uit de jaren negentig. De vergelijking met Green Day is moeilijk te vermijden. Al komt dit ook omdat zanger Jakob ‘Danger’ Armstrong van Ultra Q de zoon is van Billy Joe Armstrong!
De set begint ietwat langzaam, maar als halverwege de show een aantal snelle punknummers voorbij komen wagen de eerste concertgangers al een dansje. Na slechts 25 minuten is deze band alweer klaar, maar niet voordat de zanger het volgende roept: “Europe is just so much better than America!”. Het publiek lijkt het hiermee eens te zijn. Ultra Q is een strakke opener, die het publiek heerlijk warm heeft gemaakt.
Na een korte pauze betreden de mannen van Bad Nerves het podium. Ze zijn gekleed als een soort mix tussen Ramones en Sex Pistols. Deze vergelijking gaat ook op voor de muziek die ze maken: voor een poprockband zit er lekker veel energie in de nummers. De set wordt geopend met “Baby Drummer” en “Palace“, afkomstig van hun debuutplaat “Bad Nerves” die in 2020 uitkwam. Het publiek heeft er zo te zien zin in, want de moshpit wordt meteen geopend, en deze houdt niet meer op! Steeds meer bezoekers duiken de pit in en zo is al snel de halve zaal een stuiterende draaikolk. Na het derde nummer is er even tijd voor een adempauze. Zanger Bobby Nerves moedigt het publiek aan om herrie te maken en als dit niet meteen lukt kijkt hij wat verontwaardigd om zich heen. “Are you not having the best fucking night of your lives?” vraagt hij aan de bezwete menigte. Natuurlijk wel, denken we met zijn allen. Na deze korte intermissie volgen “Don’t Stop” en “Plastic Rebel” van de nieuwe plaat, “Still Nervous”. Deze worden minstens zo goed ontvangen als de oudere nummers. De sfeer zit er lekker in.
Bad Nerves daagt het publiek uit met een speelse arrogantie en een energieke stage presence. Alle nummers worden superstrak gespeeld en de zang klinkt bijna exact zoals op de plaat. Gitaristen William Philipson en George Berry bewegen heen en weer, van voor naar achter op het podium, beiden met een dreigende blik in hun ogen. Het is duidelijk dat ze ongelofelijk veel plezier hebben in hun spel, maar ze nemen hun vak nog steeds serieus. Ongeveer halverwege de set komt het nummer “Sorry” van het nieuwste album langs. Dit is het eerste en ook meteen het enige nummer dat iets langzamer is. De handjes gaan in de lucht en Bobby Nerves spoort iedereen aan om heen en weer te zwaaien. Het is misschien wat cliché, maar deze trucjes werken gewoon heel goed om het publiek enthousiast te maken. Kort na deze ballade wordt het gaspedaal weer ingedrukt met “You Should Know By Now” en “Electric 88”. De eerste moedige crowdsurfers worden gespot en de dam is doorbroken: al snel vliegt de ene na de andere crowdsurfer over je hoofd. Dit wordt opgepikt door Bobby Nerves die roept “fuck it, let’s have a hundred crowd surfers in the air!”. Of het honderd zijn geweest is lastig te zeggen, maar het kwam wel in de buurt. Bad Nerves is niet per se een heavy band en toch splijt het publiek in tweeën in de aanloop naar “U.S.A.” en ontstaat er een heuse wall of death! Een snelle riff start het nummer en twee grote groepen bezoekers vliegen tegen elkaar aan in een zweterige confrontatie. Voor een poprockband bezit Bad Nerves erg veel punkenergie, iets wat bij Vera vanavond ongetwijfeld in de smaak valt.
Na “The Kids Will Never Have Their Say” verdwijnt de band abrupt van het podium. De doorgewinterde concertganger weet al wat er hier staat te gebeuren. Na een beetje gejoel, geklap en getrommel staat Bad Nerves met hernieuwde energie op het podium om de show af te sluiten. Drie van de meest succesvolle nummers van de band vormen een heerlijk einde van dit energieke concert. “You’ve Got The Nerve”, “Can’t Be Mine” en “Dreaming” zijn met recht de hitjes van Bad Nerves en zorgen ervoor dat het publiek nog één keer losgaat. “Dankjewel!” roept Bobby Nerves en daarmee is de show ten einde.
Samen met Ultra Q zet Bad Nerves een fantastische show neer in Vera. Met slechts twee langspelers is de band nog geen gevestigde naam, maar dat gaat zonder twijfel veranderen. We kunnen niet wachten om ze weer te zien!