In november kwam de Noorse melodische trash- en deathmetalband Paradogmata met een nieuwe plaat: “Endetid“. Wij spraken met vocalist Frank Bøkseth over het album, nieuw materiaal, samenwerkingen en uiteraard was het weer tijd voor een goed dilemma!
Hey Frank, hoe gaat het met jullie?
“Het gaat behoorlijk goed. Vanavond gewoon lekker aan het ontspannen. Wat betreft de band kan ik zeggen dat we spannende tijden doormaken. We hebben al veel nieuwe ideeën en nummers, en we zijn de afgelopen maanden begonnen met het repeteren. We zijn echt enthousiast over de richting die we opgaan. We kunnen niet wachten om al deze nieuwe nummers onder de knie te krijgen en ze live te spelen, samen met de ‘oude’ nummers. Het is waarschijnlijk een heel album aan nieuw materiaal, en deze nummers zijn net zo divers als degene die op ‘Endetid’ worden gepresenteerd. Omdat we eerder in het jaar prioriteit hebben gegeven aan het opbouwen en repeteren van onze liveset en het spelen van optredens, is het fijn om op dit punt te komen waar we onze energie en creativiteit een beetje vernieuwen.“
En dat terwijl “Endetid” pas in november is uitgekomen. Hoe zijn de reacties daarop geweest?
“Ja, het album kwam eind november uit, dus dat is nog niet zo lang geleden. Tot nu toe hebben we leuke feedback van fans gekregen en al behoorlijk wat recensies. Ze zijn allemaal positief, meestal met scores rond de vier uit vijf. Het lijkt erop dat de recensenten verschillende favorieten hebben. Dat lijkt ook het punt te zijn dat sommigen tegen het album hebben – er gebeuren te veel verschillende dingen.” -lacht “Maar hé, dat is onze stijl! We hebben veel schrijvers in de band met verschillende schrijfstijlen, en nu met Wojciech [Ziembora] in de band hebben we er zelfs nog een.” -lacht
Veel verschillende meningen over de plaat dus. Wat is jouw persoonlijke favoriet of een nummer dat extra speciaal is?
“Waarschijnlijk ‘Endetid’. Het was het eerste nummer waarvoor ik de teksten in het Noors heb geschreven. Ik was aanvankelijk bang dat het een beetje gênant zou zijn, omdat het nogal ‘naakt’ kan aanvoelen om in je moedertaal te zingen. Maar het was eigenlijk gemakkelijker om de juiste woorden voor dat nummer te vinden dan in het Engels. Ik denk dat het ook te maken heeft met het onderwerp en het feit dat ik van woordspelingen en grappen houd. Die zijn gemakkelijker uit te drukken in mijn moedertaal. Op het volgende album zullen ook wat Noorse teksten staan. Er is zelfs al een nummer klaar en gerepeteerd.“
In het Engels schrijven kan een uitdaging zijn dus. Wat was het meest uitdagende aspect van het maken van dit album?
“Dat was waarschijnlijk het deel van het opnemen van onze partijen in de studio, want dat was een beetje stressvol. We zaten een beetje krap in de tijd, dus sommige delen hadden beter gekund. De clean zang van mij waren het laatste wat we deden tijdens de opnames, na het grunt- en screamwerk. Het kwam niet zo goed uit de verf, vandaar dat we het meeste hebben weggelaten. Er is altijd wel iets waar je niet helemaal tevreden over bent bij een opname. Hoe dan ook, het album laat zien waar we als band op dat moment stonden en dat is leuk om op terug te zien.“
Jullie hebben dus dingen weggelaten. Is er dan ook een nummer dat veel veranderd is van demo tot uiteindelijk resultaat?
“Nou, de meeste nummers zijn niet zo veel veranderd. Maar ‘The Princes In the Tower’ waren oorspronkelijk twee oude instrumentals met de namen ‘Alien Egg’ en ‘Alien Hen’, die we hebben gecombineerd. Vervolgens hebben we tekst en een gitaarsolo toegevoegd.“
Enkele tracks zijn als single uitgebracht. Waarom hebben jullie juist voor deze gekozen?
“De eerste die we uitbrachten was eigenlijk ‘Harrowing of Heaven’ op Bandcamp. Dat is bijna twee jaar geleden nu! Dat was direct nadat we de eerste opnamesessie voor het album hadden gedaan met Kenneth Ahzari Jørgensen. We wilden ons gewoon als band laten zien en horen. Dat was de eerste mix, de versie op het album is de derde mix geweest. De drie nieuwere singles zijn gekozen omdat ze onze diversiteit laten zien. ‘The Seeds of Greed’ is een snel, ‘zoemend ‘buzzy’ thrashnummer, terwijl ‘Seven Curses for the Deathly Pale’ meer pakkende death/heavy metal laat zien. En ‘The Cleansing Flood’ is gewoon een geweldig nummer, groovy en een beetje proggy.“
Er is ook een alternatieve versie van ‘The Princes In the Tower‘ en een rauwe mix van ‘The Cleansing Flood‘ op het album te vinden. Waarom hebben jullie besloten om die aan het uiteindelijke album toe te voegen?
“We wilden gewoon iets extra’s bieden aan de luisteraars. Je moet ze beschouwen als bonusnummers en niet als onderdeel van het album. De Magnus-versie van ‘The Princes In the Tower’ ontstond toen hij bezig was met zijn dingen op die andere nummers. Robert [Lowe] deed zijn ding op zijn versie, en hij plaatste vocalen waar hij ze passend vond. De oorspronkelijke versie, met mijn zang, die Robert nooit heeft gehoord, was meer van het vers/refrein/vers-type. We dachten dat het leuk zou zijn om een versie te krijgen die dat recept volgt, aangezien die van Robert moeilijk opnieuw te creëren zou zijn live. En Magnus [Helmersn] was er klaar voor. Hij is de zanger in de band van Pål Vegar, die de uiteindelijke mix & mastering van het album heeft gedaan. Maar goed, we hebben later het idee om dat nummer live te spelen laten varen. Het is eigenlijk het enige nummer dat we nog nooit live hebben gespeeld. ‘The Cleansing Flood’ is de versie zonder Chris [Hatcock], waar meer ‘gegrom’ in zit, en ook wat Seigmen-achtige zang, in de stijl van ‘Mesusah’. We hebben het toegevoegd omdat dat waarschijnlijk dichter bij de versie zal zijn die we live zullen spelen, maar we hebben het ook uitgeprobeerd met wat cleane zang. We zullen zien waar het live naartoe gaat in de toekomst… De derde bonustrack, ‘Certain Future’, was moeilijk te mixen in het uiteindelijke mixproces, dus we hebben gewoon de tweede demo/mix van dat nummer gehouden. Dat is waarom het een beetje anders klinkt vergeleken met de eerste zeven nummers.“
Zoals je al benoemd zijn er een aantal samenwerkingen te vinden op “Endetid“. Kun je wat vertellen over dat proces?
“Ik denk dat het de extra smaken zijn die ze meebrengen die ik het leukst vind. Ik ben geen zeer ervaren zanger van clean vocalen, dus het uitnodigen van gastzangers verhoogt de kwaliteit van de nummers. En WAT voor zangers! Als ik een beetje schaamteloos mag zijn in mijn tevredenheid over het feit dat ze op het album staan? Ik ben al 30 jaar fan van Robert Lowe & Solitude Aeturnus, en vooral hun eerste twee albums zijn hoekstenen in Epic Doom. Dus hem ‘The Princes in The Tower’ laten doen was gewoon episch. We hebben die allerlaatste hoge schreeuw van mijn opname gehouden, bijna alleen omdat ik dan kan zeggen dat ik een ‘duet’ met hem heb gedaan.” -lacht
“Mijn schreeuw was ook niet slecht trouwens. Chris [Hatcock] is de zanger. Of nou ja, hij doet het meeste van de instrumenten ook in de beste hedendaagse band die er is: The Reticent. Luister naar hun meest recente album ‘The Oubliette’… Fantastische progressieve metal in de stijl van Opeth of Devin Townsend, maar met een eigen intens emotionele identiteit. De man/band is ongelooflijk getalenteerd en helaas ook vreselijk ondergewaardeerd. Hij heeft fantastisch werk geleverd met de clean zang op ‘The Cleansing Flood’, wat mooi samenging met mijn gegrom. Ik moet ook Magnus Helmersen naar voren brengen, die wat achtergrondzang aan een paar nummers toevoegde, en dat hielp ook om een beetje pit toe te voegen.“
Kun je wat meer vertellen over de betekenis achter de albumtitel en de coverart?
“De albumtitel is Noors voor ‘Einde der tijden’ en het is min of meer het thema voor een groot deel van de teksten op het album. Wij als soort sturen deze planeet richting de afgrond en velen doen dat maar al te graag, zolang ze er winst uit kunnen halen of land kunnen winnen. ‘Endetidsbundet’ is een soort woordspeling met het geboekt, gebonden en vastgebonden zijn voor het einde der tijden. Wat de coverart betreft, is het allemaal de visie van Giannis/Remedy Art Design, die de teksten interpreteert. We houden van zijn werk en kwamen met hem in contact op basis van zijn eerdere werk met onder andere Evergrey en vooral Oceans of Slumber’s self titled album.“
Als je het album zou moeten beschrijven op basis van twee dieren. Welke zou je kiezen?
“Hmmm… Ik zou zeggen een orka, want dit album zal je verpletteren en rauw opeten.” -lacht
“Ik denk dat ik ook een veelzijdig dier moet noemen, of iets dat een beetje van alles kan… De kameleon komt in me op, maar dat gaat de verkeerde kant op. Als ik erover nadenk… Is er echt een dier veelzijdiger dan de mens? Veelzijdig en zelfdestructief in een vreemde symbiose, maar dat is eigenlijk de essentie van het album. Waarschijnlijk niet het antwoord waar je naar op zoek was.” -lacht
Wat zijn de tourplannen met dit nieuwe album?
“We zijn begonnen stappen te zetten naar een Noorse tour voor volgend jaar en ook wat buitenlandse optredens. Waarschijnlijk eerst in Polen, omdat Wojciech van Poolse afkomst is. We hebben echt zin om ook in andere landen te spelen. Dus als iemand wil dat we komen spelen of ons wil helpen met boeken, neem dan alsjeblieft contact op. Op dit moment willen we gewoon zoveel mogelijk spelen, zelfs als het alleen is op basis van ‘onkosten, eten en rekeningen betalen.’“
Welk nummer van het nieuwe album kijk je het meest naar uit om live te spelen?
“Hmm, dat is een lastige vraag! Omdat elk nummer verschillende elementen heeft. Sommige, zoals ‘The Seeds Of Greed’ of de clean zang in ‘The Cleansing Flood’, zijn moeilijker onder de knie te krijgen, maar leveren meer voldoening op. Terwijl andere, zoals ‘Seven Curses For the Deathly Pale’, ‘Harrowing Of Heaven’ of ‘Corrupt to Interrupt’, gewoon gaaf zijn om op los te gaan. Maar ik zou ‘The Seeds Of Greed’ of ‘The Cleansing Flood’, zeggen. Plus ‘Endetidsbundet’, omdat dat ons nummer is dat het breedste scala aan genres heeft. Het heeft een beetje van alles. Maar ik denk dat ik nog meer enthousiast ben om ons nieuwste materiaal te presenteren, maar alles op zijn tijd.“
Laten we eindigen met een dilemma: Nooit meer een nieuw nummer schrijven of nooit meer een show spelen?
“Allemaal lastige vragen op het einde.” -lacht
“Ik denk dat het ‘nooit meer een show spelen’ zou zijn, omdat we constant nieuwe nummers schrijven en we houden van die creatieve periode. Maar als je het over tien jaar opnieuw vraagt, is het antwoord misschien anders. Dan veranderen we waarschijnlijk weer van gedachten als we te oud zijn om te touren.” -lacht
Bedankt voor je tijd! Is er nog iets dat je kwijt wilt?
“Check alsjeblieft ‘Endetid’ en als het je bevalt, vertel het dan aan je vrienden. Steun de bands en artiesten die je leuk vindt, ons of anderen, vooral de onafhankelijke artiesten. En ja, draag niet bij aan het verknoeien van de wereld. Denk zelf na!“
Het album van Paradogmata, “Endetid“, is vanaf 24 november 2023 te beluisteren via de bekende streamingsdiensten. Weten waar de band in de toekomst allemaal optreedt of het album fysiek aanschaffen? Dat vind je op de website van Paradogmata.