Melkweg heeft het maar druk op woensdagavond 24 januari. In de Upstairs speelt Des Rocs, in de Cinema wordt een film vertoond en later op de avond is er een feest van Hogeschool TIO. In de Oude Zaal staat punkrockband The Menzingers, die hun eerste show van 2024 in het Amsterdamse poppodium spelen.
Op het programma staan vanavond drie bands: Gladie, Prince Daddy & the Hyena en hoofdact The Menzingers. Door logistieke redenen pakken we de set van indierockband Gladie helaas alleen mee vanaf de gang, maar het is duidelijk dat de Oude Zaal al goed gevuld is om de voorprogramma’s te verwelkomen. Om 20:45 komt Prince Daddy & the Hyena het podium op. De band was in 2019 ook in Nederland, maar zijn nog niet heel bekend bij het publiek vanavond. Toch spelen de punkrockers al sinds 2014 en zijn er reeds drie volledige studioalbums uitgebracht. In 2022 bracht de band de meest recente plaat uit: “Prince Daddy & the Hyena” en het geluid daarop is een stuk meer poppy dan op de voorgangers “Cosmic Thrill Seekers” en “I Thought You Didn’t Even Like Leaving“. Het publiek reageert dan ook duidelijk beter op ouder materiaal waarop een klein beetje gemoshet kan worden. Er moet tenslotte toch warmgedraaid worden voor het hoofdprogramma van vanavond!
Zodra The Menzingers op het podium staat, lijkt het eigenlijk alsof de band nooit weg is geweest. Iets meer dan een jaar geleden, om precies te zijn 470 dagen, stonden de mannen namelijk op precies hetzelfde podium. Een graag geziene gast in Melkweg dus! Toen had de band album nummer zes al even op zak: “Hello Exile“. Inmiddels is de zevende plaat uitgebracht. Deze heeft de titel “Some Of It Was True” gekregen en verscheen in oktober 2023. De band knalt de set erin met de opener van dit album: “Hope Is a Dangerous Little Thing” en er wordt meteen meegezongen en gedanst. Het enthousiasme van The Menzingers is dan ook erg aanstekelijk. Zanger Tom May heeft zoals altijd ontzettend veel energie en vreugde. Wat een bijzonder contrast is met de, soms toch wel, zware teksten van de band. “Sometimes I wanna blow up my life, and become someone else” klinkt er door de microfoons van May en collega-zanger Greg Barnett. Die tweede verschuilt zichzelf liever wat meer in de hoek en laat de overige podiumkunsten graag over aan zijn bandgenoot.
Naast werk van de nieuwe plaat is er natuurlijk ook tijd voor bekende hits. Als je zeven albums hebt uitgebracht heb je tenslotte meer dan genoeg materiaal om een mooie setlist te vullen. The Menzingers speelt dan ook maar liefst 21 nummers, waarbij de plaat “On the Impossible Past” uit 2012 goed gerepresenteerd is. “Burn After Writing“, afkomstig van dat album, geeft het startsein voor de eerste echte moshpit van vanavond. Bij “Nice Things” zingt iedereen mee en tijdens “The Obituaries” signaleren we de eerste crowdsurfers. Het feest is compleet, ook al naderen we het einde van de avond. De set wordt afgesloten met “After the Party“, van de gelijknamige vijfde plaat. De vier mannen komen al snel terug voor een korte toegift van twee tracks. Natuurlijk kan “Casey“, waarschijnlijk het meest bekende nummer, niet ontbreken bij een show van The Menzingers en deze wordt dan ook luidkeels meegezongen.
The Menzingers speelde zoals altijd een strakke show, was leuk om naar te kijken en gezellig om bij aanwezig te zijn. Als je de band al eerder hebt gezien is het niet meer erg vernieuwend, maar voelt het vooral als lekker thuiskomen. Volgende keer ergens anders?