ONE OK ROCK houdt je aandacht vast op “DETOX”

Het album “Eye of the Storm”, dat in 2019 uitkwam, viel bij de fans van ONE OK ROCK niet in goede aarde. Het leek meer op ONE OK POP, en helaas geen goede pop. Gelukkig had de opvolger, Luxury Disease, weer wat meer drums en elektrische gitaren. Nu is het alweer tijd voor een nieuw album: “DETOX”. Welke kant zal ONE OK ROCK dit keer op gaan?

Die vraag wordt in het eerste nummer al beantwoord. “NASTY” heeft een heerlijk harde riff in het refrein die je niet stil laat zitten. Het wordt af en toe onderbroken door een vreemd geluid dat het lied een verrassingselement geeft. De tweede track, “Dystopia”, is een stukje lichter en valt heerlijk mee te zingen. Het klinkt opgewekt en zanger Takahiro Moriuchi heeft een paar mooie uithalen. Het is ontzettend pakkend en het is prima op repeat te zetten. “Tropical Therapy” is nog een stukje zachter: het is een van de vele ballads op dit album. Helaas is het wel iets minder aanstekelijk en de teksten zijn nogal oninteressant: oké, je wilt op vakantie. Dat willen we allemaal wel eens, maar zo dramatisch is het niet. Deze eerste drie liedjes geven een mooi overzicht van wat ONE OK ROCK te bieden heeft op “DETOX”: zwaar, licht, en daartussenin.

Delusion:All” heeft een interessant contrast tussen couplet en refrein. De coupletten klinken zwaar en duister, terwijl de refreinen juist hoopvoller klinken. Die afwisseling grijpt je aandacht en houdt het verfrissend. Voordat het laatste refrein begint, trakteert drummer Ryota Kohama ons op een te gekke drumfill. Helaas mocht het volume daarvan wel iets omhoog, want nu is dat staaltje drumwerk verborgen in de mix.

ONE OK ROCK klinkt agressiever in “Party’s Over”. In het voorrefrein is er een harde gitaarriff en de tweede keer dat we die horen zijn er zelfs screams. Die hebben we niet meer gehoord sinds “35xxxv” in 2015! Gitarist Toru Yamashita mag in dit nummer ook nog even schitteren met een lekkere gitaarsolo. Ook “Puppets Can’t Control You” houdt het energieniveau hoog met zware riffs en zelfs een breakdown! De complexe en gevarieerde stukken die Kohama op de drums speelt vallen op in deze track. Live gaan deze nummers het zeker goed doen.

Na al die energie is het tijd om het gas wat los te laten met enkele ballads. “Tiny Pieces” en “This Can’t Be Us” zijn allebei, trage, melancholische liedjes over verlies. Meeslepend zijn ze zeker, maar het is opvallend dat twee nummers die muzikaal en thematisch vergelijkbaar zijn na elkaar te plaatsen. Er is genoeg verschil tussen de tracks om het lange tijd interessant te houden, maar wanneer je het schijfje voor de zestiende keer in een paar dagen afspeelt begint dit stuk van “DETOX” iets te vervelen. Aan de andere kant: de eerste vijftien keer dat je het album afspeelt zit je nog goed, blijkbaar. Het helpt dat “This Can’t Be Us” een verfrissend stuk met strijkinstrumenten heeft dat toch nog voor wat variatie zorgt.

Dé oorwurm van de plaat is “+Matter”. De track zit vol positieve energie en een aanstekelijke melodie in het refrein die je haast móét meezingen. De uptempo drums in het refrein geven het een extra dosis energie die ervoor zorgen dat je niet stil kan blijven zitten. Dit moet een favoriet van velen worden. Maar ook “C.U.R.I.O.S.I.T.Y.” belooft geliefd te worden. De Japanse rapper Chico Carlito en de experimentele-metalband Paledusk dragen hun steentje bij. Carlito rapt in het tweede couplet onder begeleiding van een te gekke drumpartij. Paledusk ontploft in de brug met een flinke breakdown. Er zit zelfs een “blegh!” in; zo weet je dat het heavy is. Het is een gevarieerd nummer dat geen moment verveelt.

De afsluiter “The Pilot </3” is weer een ballad, maar heeft later in het nummer wat meer pit. De teksten zijn wat deprimerend, maar toch klinkt het hoopvol. De stem van Moriuchi klinkt hier krachtig en dat zorgt ervoor dat het lied je alleen maar meer raakt. Het is een prachtige, bitterzoete afsluiting van het schijfje.

Heb je “DETOX” afgeluisterd? Zet hem dan maar weer op repeat. ONE OK ROCK varieert flink op dit schijfje en dat houdt het lange tijd verfrissend. Met zachte ballads als “Tiny Pieces” en “This Can’t Be Us”, en harde bangers als “NASTY” en “C.U.R.I.O.S.I.T.Y.” is deze plaat eentje om telkens naar terug te keren. Het is niet perfect, maar wel ontzettend goed. “DETOX” gaat nog wel jaren mee!

Beoordeling: 8,5/10
Releasedatum: 28 februari 2025
Label: Fueled By Ramen

Dit album of duizenden andere topalbums op cd of vinyl aanschaffen? Je koopt ze hier!