Hoewel Månegarm al meer dan vijfentwintig jaar bestaat, gaat er bij vele geen belletje rinkelen. Dat is jammer aangezien de Zweden een van de grondleggers in de folk/Viking/blackmetal zijn. Voor hun tiende album, “Ynglingaättens Öde”, zijn de de mannen geïnspireerd door een oud Noors gedicht. En dat op de manier waarop Månegarm dat alleen kan: de verhalen van het heidendom, mythes en krijgers vertellen aan de luisteraars.
Het schijfje opent met de tienminuutlang durende “Freyrs Blod”. Vanaf de eerste toon worden al je zintuigen geprikkeld met een mix tussen de drums, riffs en de vocalen. Het nummer gaat van keiharde blackmetal met grunts en supersnelle dubbele bas naar opzwepende folksmelodieën met zuivere zanglijnen. Op de achtergrond zijn er violen en vrouwelijke stemmen te horen, waardoor je meegenomen wordt in de wereld van de epossen. Wat adempauze komt met de intro’s van “Ulvhjärtat” en “Adils Fall“. De instrumenten zijn wat gestroomlijnder en staan op mid-tempo. De vocalen liegen er echter niet om: er wordt volop geschreeuwd en opgebouwd naar het refrein, die enorm catchy is. Prima tracks om op te hossen.
“En Snara Av Guld” brengt je de meest melodieuze en rustige melodieën van het album. Zanger Erik Grawsiö werkt bij deze track samen met zijn dochter Lea Grawsiö Lindström. Het is een groots, episch nummer dat maar een simpele, maar krachtige melodie heeft. Desondanks dat er in het Zweeds wordt gezonden, pakt het je bij je strot. Een gruwelijk verhaal op een boeiende wijze wordt vertelt. Dit is Scandinavische folksmetal op zijn best! En zo ook “Stridsgalten”, die zo gebruikt kan worden in een serie als Vikings of the Witcher. Het klinkt een stuk vrolijker dan het voorgaande nummer en is pure vikingmetal. Op de track zijn ook Jonne Järvelä van Korpiklaani, Robse Dahn van Equilibrium en Pär Hulkoff van Raubtier te horen, en dat maakt het hele feestje compleet. Halverwege kan je ook niet anders dan meebewegen op de meeslepende melodieën en je klaarmaken voor een middeleeuws krijgsgevecht. Op “Auns Söner” en “Vitta Vettr” wordt er weer de blackmetal-kant opgezocht. “Auns Söner” heeft smerige riffs die het nummer leiden, de vocalen worden grauwer en het waant je weer in de jaren ’90 blackmetal. Halverwege wordt het gebrul ingeruild door cleans, wat behoorlijk goed past in het nummer net zoals het vioolgebruik. “Vitta Vettr” heeft iets meer pit, maar wordt ook meer afgewisseld door Pagan-invloeden. Het is iets waarvan je moet houden, maar de balans is bijzonder goed gevonden.
“Ynglingaättens Öde” sluit af met de akoestische “Hågkomst Av Ett Liv”, waar er een mooie samenwerking is tussen de gitarist, zanger en gastzangeres Ellinor Videfors. Als bonustrack is “The Wolfheart’” toegevoegd, de Engelse versie van “Ulvhjärtat”.
Het is jammer dat Månegarm niet bovenaan de festivalposters staat, want dat verdienen ze namelijk wel. Met “Ynglingaättens Öde” laten ze maar al te goed zien uit wat voor hout ze zijn gesneden. Desondanks dat de meeste nummers in het Zweeds worden gezongen, lijkt het niet uit te maken om de emotie te voelen.
Beoordeling: 8,5/10
Releasedate: 15 april 2022
Label: Napalm Records