The Story So Far is een van de grootste bands uit de poppunkscene van de afgelopen vijftien jaar. De fans wachten echter inmiddels alweer zes jaar op een nieuwe plaat. Met “I Want To Disappear” is daar de opvolger van “Proper Dose” dan eindelijk. Wat heeft die break van zes jaar met de band gedaan?
De band laat er in ieder geval geen gras overgroeien met albumopener “All This Time”. De track knalt er gelijk in met een hoog tempo, punkdrums, en de karakteristieke hoge stem van zanger Parker Cannon. In het refrein wordt het tempo wat teruggeschroefd en kun je even naar adem happen. Hetzelfde is waar voor het tweede liedje: “Watch You Go“. Fans die bang waren dat de band na die zes jaar alleen door zou gaan met de wat meer laid-back sound van nummers als “Take Me as You Please” hoeven niet langer bevreesd te zijn.
Dat betekent echter niet dat The Story So Far die stijl helemaal heeft losgelaten. “Letterman” past namelijk prima in die stijl. Het voelt wat loom aan, terwijl er eigenlijk best tempo in de muziek zit. Dit komt vooral door de zanglijnen en de productie van de track. Het is niet zo bombastisch als je van poppunk zou verwachten. Om de tekst van deze track te snappen moet je bekend zijn met wat een ‘letterman’ is: het is een student die de eer krijgt om diens school te vertegenwoordigen door het logo op diens borst te dragen. De band vergelijkt dit met de manier waarop je na een lastige periode soms de borst vooruit moet steken: “Wear your pride like a letterman“. Met deze drie nummers gaat de plaat goed van start.
De afwisseling tussen energie en laid-back vindt op heel “I Want To Disappear” plaats. Zo heeft “Jump The Gun” een refrein waarbij je in de pit lekker kan ‘finger point-en’. En de grote eerste single, “Big Blind“, is een goede mix van die energie en de wat meer relaxtere aanpak. Al bestaat het nummer wel voor een te groot gedeelte uit refreinen. Wat ook wat negatief opvalt is dat de zang eigenlijk altijd hetzelfde is. Het maakt niet uit of de onderliggende muziek aan de kalme of meer energieke kant is. Dat valt vooral op wanneer je eerst “Nothing To Say” hoort en daarna “Keep You Around”. Die eerste is in de zang natuurlijk wel wat hoger in tempo. Maar qua zangstijl veranderd er niet zoveel. Daardoor wordt niet alles gehaald uit de mogelijkheden die deze tracks aan de plaat geven.
De laatste drie tracks van de plaat vallen om verschillende redenen positief op. Zo klinkt de productie op “You’re Still in My Way” een stuk meer bombastisch dan op de andere tracks. Deze track klinkt ook wel wat meer als het oudste werk. De door elkaar heen gezongen zanglijnen in de outro verklappen de emoinvloeden. “White Shores” en albumafsluiter “I Want To Disappear” zijn beide kalme tracks met wat meer variatie in de zang. Het zijn eigenlijk allebei emotionele, zachte en hele fijne nummers. De laatste gezongen regel sluit het album mooi af: “’cus now I’m sure that I love you“.
“I Want To Disappear” is een redelijk goede toevoeging aan de sterke discografie van The Story So Far. Er staan niet echt nummers op die grote ‘hit’ kwaliteit hebben, maar er zijn ook geen nummers die door de ondergrens zakken. Consistent met genoeg variatie, dat is wel een beetje de samenvatting van deze plaat. Toch is het ook zo dat er kansen om het allemaal net wat meer te maken.
Beoordeling: 6,5/10
Releasedatum: 21 juni 2024
Label: Pure Noise Records