 
Mocht je van bijzondere crossovers houden, dan is Zeal & Ardor wellicht de band voor jou. Zo zijn er elementen van soul, black metal, folk, gospel en meer. Daarmee heeft Zeal & Ardor al snel een naam voor zichzelf weten te maken. De groep komt nu met zijn derde album: “Zeal & Ardor”.
Het album begint weinig opwindend met de track “Zeal & Ardor”. Een luide bastoon die het hele nummer door wordt herhaald speelt de hoofdrol. Er zijn nog wat andere elektronische geluiden, maar die weten het niet veel interessanter te maken. Het nummer duurt slechts twee minuten, maar toch is het te lang. Gelukkig is het daaropvolgende nummer “Run” al een stuk pakkender. Het begint al met onheilspellend gefluister, waar nog een ingetogen gitaarriff overheen komt. De drummer maakt goed gebruik van de trommels, zeker in de coupletten. In de refreinen krijgen we brute screams te horen. “Run” is flink zwaarder dan wat er op de voorgaande albums van Zeal & Ardor was te vinden, dus je moet er maar net van houden. Maar als je dat doet, dan kun je zeker tevreden zijn, want het klinkt ontzettend lekker!
Ook het derde nummer, “Death to the Holy”, is flink zwaar, maar het kent ook rustigere delen die meer soul-achtig zijn. Zo’n mix wordt ook gebruikt in “Emersion”. De opening doet je denken aan studiesessies met lofi beats op de achtergrond. Dan barst het plotseling los met alle instrumenten tegelijk en een flinke scream. Dat gaat dan even zo energiek door en dan, alsof er niks gebeurd is, gaan we weer terug naar de lofi. Hoewel zulke hevige veranderingen je wel verrassen, past het toch allemaal in hetzelfde nummer. De delen hebben namelijk eenzelfde soort gevoel, wat het allemaal bij elkaar bindt.
De rest van het album heeft een vergelijkbare mix. Zo is “Golden Liar” een rustig nummer met pas aan het eind elektrische gitaren, is het daaropvolgende “Erase” juist weer heavy, en is “Bow” metal-vrije soul. Een bijzonder interessante combinatie vinden we in “Feed the Machine”. Het opent met blues, maar dan krijgen we opeens black metal voor de kiezen. Dat goed met elkaar combineren is niet makkelijk, en toch doet Zeal & Ardor het prima. Wel lijkt elk deel op één genre gericht te zijn, zoals wel vaker op dit album het geval is. De genres worden afgewisseld, maar niet gefuseerd. Dat zou misschien wel een interessante stap voor de band kunnen zijn. Toch klinken ook deze tracks al heerlijk.
Hoewel er genoeg fijne liedjes te vinden zijn op “Zeal & Ardor”, heeft de band besloten het album af te sluiten zoals het begonnen is: met een saai nummer. “A-H-I-L” wordt vooral gedreven door een vreemd synth-geluid. Het is het soort dat je toch liever niet in je oren hebt, vergelijkbaar met een hoge piep. Ook wanneer er een drummachine bij komt maakt dat het niet veel beter, want de basis van het nummer is gewoon slecht. Zonde, want over het algemeen is “Zeal & Ardor” een lekkere plaat, maar vanwege de opener en afsluiter zet je hem dan tóch niet op repeat. Terwijl hij dat wel waard is.
Beoordeling: 7,5/10
Releasedatum: 11 februari 2022
Label: MVKA
