Voordat de band in 2013 uit elkaar ging, stond Underoath bekend als een christelijke band – te horen aan hun teksten, maar de leden spraken er ook over in interviews. Toen de groep in 2015 weer bij elkaar kwam, leek er iets te zijn veranderd. Het eerste album na het hiaat, “Erase Me”, liet weinig twijfel over: dit is geen christelijke band meer. De nieuwe plaat “Voyeurist” is mogelijk nog duidelijker, en worstelt met de problemen die religie voor de leden meebracht.
“Fuck your revelation and fuck your weak conviction / I am finally exposing the truth”. Met die tekst in opener “Damn Excuses” maakt Underoath direct het plan van het album duidelijk. De woorden worden eruit geschreeuwd met passie en al snel begint er een zware en duistere riff. De coupletten en refreinen zijn kort, wat het tempo er lekker in houdt. Voor je het weet zit je alweer in de lekkere breakdown – niet bijzonder hard, maar misschien lijkt dat alleen maar zo omdat de rest van het nummer ook al zo heavy is. De vorige plaat “Erase Me” was iets softer dan zijn voorgangers, maar de openingstrack van “Voyeurist” lijkt een terugkeer te zijn naar het oude, heavy geluid.
Dat geldt echter niet voor elk nummer op het album. Direct na “Damn Excuses” gaat “Hallelujah” van start met een kerkelijk koorgezang. Even waan je je een vrome christen, maar dan komen de gitaren en drums tevoorschijn om een onheilspellende wending te geven aan het muzikale motief. In de coupletten komt vooral drummer Aaron Gillespie goed naar voren, die een interessant ritme speelt. Dat mondt de eerste keer uit in een energiek refrein met het koorgezang dat je blijft achtervolgen. Na het tweede couplet krijgen we echter een vrij rustige bridge waarin verschillende teksten tegelijkertijd worden gezongen. Dat draagt bij aan een ongemakkelijke sfeer – en met recht, want na een tijdje wordt er flink opgebouwd naar het laatste refrein, ingeluid door de brute scream “This is fucking hell”. Het is om kippenvel van te krijgen. Dit nummer is rustig, heavy, eng en mooi – het heeft het allemaal. Kortom: Underoath ten top.
Die afwisseling zien we ook in het album als geheel. Zo begint “I’m Pretty Sure I’m Out of Luck and Have No Friends” rustig, maar eindigt het heavy. “Cycle” is weer een nummer dat geen pauzes kent, maar daar staat “(No Oasis)” tegenover, dat zonder twijfel de rustigste track op de plaat is. Niet elk nummer is even pakkend, maar Underoath herhaalt tenminste niet telkens hetzelfde trucje. Zo blijft “Voyeurist” een heerlijke gevarieerd schijfje.
Richting het eind van het album horen we “We’re All Gonna Die”. Het tempo ligt hoog en de gitaren zijn prominent aanwezig. Vooral het refrein is eentje dat je meteen mee wilt schreeuwen. De opening van “Numb”, het daaropvolgende nummer, heeft diezelfde aanstekelijkheid. Ook de energie is weer flink aanwezig, wat vooral weer door de drums komt. Het refrein zit vrij simpel in elkaar, maar Gillespie gaat weer flink los op zijn instrument, wat het nummer iets heel eigens geeft.
De albumafsluiter “Pneumonia” valt op, niet alleen doordat het nummer wel zeven minuten lang is, maar ook door de opbouw. Het begint met rustige pianoakkoorden, zang en drums. Na een minuut komen er ook wat gitaarnoten bij. Het is duidelijk dat Underoath de tijd neemt en “Voyeurist” niet af wilt raffelen. Na een minuut of drie begint er een nieuw deel; lage bastonen van de synths luiden het in. Er gebeurt een tijdje niets anders dan die aanhoudende tonen, maar juist dat maakt het zo onheilspellend. Wanneer de gitaren en drums terugkomen, blijft die sfeer behouden. Aan het eind van het nummer barst het allemaal pas echt los. Flink wat distortion op de gitaren, een flinke grunt en een stevig drumritme. Dát is hoe je een album afsluit.
Underoath heeft zijn plekje in de scene wel verdiend. Hij houdt het niveau altijd hoog en vergeet niet te variëren; op “Voyeurist” is dat maar weer eens gebleken. Misschien raakt niet elke track een gevoelige snaar bij de luisteraar, maar er is sowieso voor ieder wat wils.
Beoordeling: 8/10
Releasedatum: 14 januari 2022
Label: Fearless Records
Laat een reactie achter