Op vrijdag 8 november staat The Story So Far in Melkweg, Amsterdam. De laatste keer dat de poppunkband in Nederland speelde, was in het voorprogramma van blink-182. Vanavond staat de band dus zelf op het podium als hoofdprogramma. Om de zaal op te warmen is hardcorepunkband Angel Du$t meegenomen.
Om 19:00 uur zet Melkweg de deuren open voor zijn bezoekers. Dit is best vroeg voor een vrijdagavond, misschien iets té vroeg, want als voorprogramma Angel Du$t al lang en breed begonnen is moet je buiten toch echt nog even aansluiten in de rij. Eenmaal binnen is duidelijk dat de band lekker staat te knallen en de Max al goed is gevuld. In de 11 jaar dat Angel Du$t bestaat zijn er vijf studioalbums uitgebracht en is er dus genoeg materiaal om een set te vullen. De band heeft helaas maar een halfuur, dus er wordt flink doorgespeeld.
Omdat het geluid van Angel Du$t door de jaren heen flink is veranderd, krijgt het publiek van alles voor zijn kiezen. Van keiharde hardcorenummers zoals “Stepping Stone” en “Slippin’ Lysol” tot lieve meezingers als “Turn Off The Guitar” en “On My Way“. Zanger Justice Tripp is iemand waarvoor je zowel doodsbang kan zijn als hopeloos verliefd op kunt worden. Traditiegetrouw wordt er afgesloten met “Set Me Up“, waarbij Tripp op de rand van het podium gaat zitten en de microfoon gewillig afgeeft aan vrouwelijke fans die het nummer mogen zingen.
Na een korte pauze is het tijd voor de hoofdact van vanavond: The Story So Far. Na een paar lieve woorden over dat de band blij is terug te zijn in Amsterdam en dat dit misschien wel hun favoriete stad is, wordt de set geopend. Dit gebeurd met de eerste single van het meest recente album “I Want To Disappear“; “Big Blind“. De toon is direct gezet en voor het tweede nummer vraagt zanger Parker Cannon maar gelijk om een circlepit. “The Glass” leent zich hier dan ook perfect voor en het publiek vooraan verandert in een kolkende mensenmassa. Deze energie zal de komende 50 minuten aanhouden terwijl The Story So Far er hit na hit uitknalt. Continu komen er crowdsurfers voorbij die door de beveiliging behendig worden opgevangen aan de andere kant van de barrière en ook bij de moshpit is er geen tijd voor pauze. Het maakt niet uit of er nieuwe of oude nummers worden gespeeld, ze worden allemaal even goed ontvangen.
Hoewel de temperatuur binnen flink gestegen is, zijn de Californiërs van The Story So Far ons koude klimaat duidelijk niet gewend. Cannon staat de gehele set in winterjas op het podium en steekt zelfs geregeld zijn handen in zijn zakken. Dit zorgt tussendoor voor weinig interactie met het publiek, maar dat is niet perse erg, want de muziek spreekt voor zich. The Story So Far is live gewoon een enorm sterke band. Alle vijf de uitgebrachte studioalbums komen aan bod, dus voor zowel de jonge als de wat oudere fans is het meezingen geblazen. “Out of It“, “Letterman“, “Things I Can’t Change“; ze komen allemaal in rap tempo voorbij. Voor “Roam” wordt de hulp van het publiek ingeroepen en neemt Cannon even pauze van de microfoon. Hij geniet van het gezang uit de zaal en bedankt zijn fans achteraf. Hierna geeft hij aan dat dit de laatste kans is om nog helemaal los te gaan, want de avond loopt op zijn einde.
Afgesloten wordt met “Empty Space” en “Nerve” voordat The Story So Far vrijwel direct terugkomt voor de toegift: “Quicksand“. Het was een korte, maar knallende avond in Melkweg.
All photos are taken on behalf of NINE:32 and are protected by copyright. The photo’s are owned by NINE:32 and their photographer. Feel free to share these photos, but always credit the photographer and link back to www.nine32.nl. Photos are not allowed to use for commercial purposes without permission. For additional information please contact us on info@nine32.nl.