De metalcoreband Norma Jean gaat al ruim twee decennia mee. In die tijd hebben de mannen met acht studioalbums een aardige naam voor zichzelf weten te maken. Fans kijken dan ook uit naar de negende plaat, die “Deathrattle Sing For Me” heet en 12 augustus uitkomt. De singles waren veelbelovend; hoe staat het met de rest van de tracks?
“1994” is de openingstrack die de toon moet zetten. Het begint met zachte geluidjes waarvan je ze niet helemaal kunt plaatsen. Dan begint er een grof gespeelde gitaarriff met een geluidskwaliteit die opzettelijk nog niet perfect is. Met Cory Brandans ruige screams, af en toe een slag op het drumstel en een basgitaartoon klinkt het al vuil. Wanneer de hele band dan compleet van start gaat, kan het feest beginnen. Wát een binnenkomer! Het is ontzettend bruut en zwaar. De verwachtingen voor de rest van de plaat zijn gezet!
De tweede track, “Call For the Blood”, is opvallend genoeg iets zachter. Brandan zingt zelfs een stukje clean. Er klinken af en toe zware, diepe noten, maar een groot gedeelte van het nummer staat er maar één instrument tegelijk in de spotlight. Het is een lekkere track, maar het is jammer dat het direct achter de opener “1994” komt, die toch andere verwachtingen wekte. “Spearmint Revolt”, het liedje na “Call For the Blood”, had misschien beter gepast. Het begint direct lekker heavy en energiek en houdt dat vast. Vooral het tweede couplet valt op door een afwisselende en technisch uitdagende gitaarriff; de invloeden van mathrock zijn duidelijk te horen. Na dat couplet volgt er een rustiger stuk, alsof het het oog van de storm is. Daarna volgt er namelijk weer een brute riff. De outro moet ook benoemd worden: lage noten op de gitaren die steeds langzamer gaan en korreliger worden. De vuile screams erbij maken het een indrukwekkend stuk!
“Het is niet dat het slecht is, maar het ontroert niet, het pakt je niet, en is nogal vergetelijk.”
Maar het is niet alleen maar headbangen op dit album. Nummers als “Memorial Hoard” en “Penny Margs” hebben lange, rustige stukken. Ook zijn er twee intermezzo’s toegevoegd aan het album: “Parallella” en “el-roi”. Hoewel het vaak wel een goed idee is om rustige en energieke stukken af te wisselen zodat het niet gaat vervelen, zijn de rustige nummers van Norma Jean niet veel bijzonders. Het is niet dat het slecht is, maar het ontroert niet, het pakt je niet, en is nogal vergetelijk. In het bijzonder zijn de momenten dat er amper iets te horen is of er alleen oninteressante geluiden zijn saai. Zo sluit “Penny Margs” af met een dikke minuut aan gitaargeluid – geen noten, gewoon vreemde geluiden. Voor fans van noise is dit misschien leuk, maar voor mensen die graag muziek luisteren niet. “el-roi” sluit af met een halve minuut aan geluiden die zo zacht zijn dat ze er net zo goed niet zouden kunnen zijn. Volgend nummer graag!
Aan de andere kant van het spectrum valt “Any%” op doordat het geen moment verspilt en vanaf het begin een snelle en chaotische riff op je afstuurt. Het is ontzettend indrukwekkend en grijpt je aandacht. En dan zijn er ook nog zulke lekkere lyrics die je mee kunt schreeuwen, als “I can suffer so much better than you”. Fans van het hardere werk moeten deze track zeker checken!
Zoals de band op meerdere albums heeft gedaan, sluit Norma Jean ook “Deathrattle Sing For Me” af met een langer nummer: “Heartache”. Het begint rustig en instrumentaal. Hoewel de kalmere stukken niet Norma Jeans forte zijn, klinkt het hier toch best goed. Het weet een sfeer te wekken. De clean vocalen die er na een tijdje bij komen zijn een welkome toevoeging, maar die vocalen gaan al snel over in screams die er niet helemaal bij lijken te passen. Wanneer de track zwaarder wordt past het een stuk beter. Al met al is het best een goed nummer. Er is voldoende afwisseling en lijkt je mee op reis te nemen langs verschillende gehoorlandschappen.
Norma Jean laat zich van verschillende kanten zien op “Deathrattle Sing For Me”, en niet alles pakt altijd even goed uit. Maar er zijn ook tracks die wél goed uit de verf komen, en dan ook écht goed. Het is in ieder geval het luisteren even waard!
Beoordeling: 7/10
Releasedatum: 12 augustus 2022
Label: Solid State Records