Op donderdagavond 20 maart 2025 doet Knocked Loose tijdens hun Europese tour de Tilburgse 013 aan. Het belooft een keiharde avond te worden, want als supportacts zijn maar liefst drie bands meegenomen. Basement, Harms Way en Pest Control hebben de eer om de uitverkochte 013 op te warmen.
Ondanks dat het een donderdag is, is de zaal al flink gevuld als Pest Control om 19:00 uur aftrapt. De deuren zijn al een uurtje geleden opengegaan, dus er was genoeg tijd voor de vroege bezoeker om wat merchandise te kopen én op tijd klaar te staan voor de eerste band. Pest Control uit het Verenigd Koninkrijk, ontstaan tijdens de corona-lockdownperiode, maakt cross-over hardcore. De band heeft maar een halfuurtje om te laten zien wat hij in huis heeft en die kans wordt met beide handen aangegrepen. Er komt ontzettend veel goede energie van het podium af en zangeres Leah Massey-Hay maakt gretig gebruik van elke beschikbare centimeter om te bewegen en te dansen. Pest Control speelt veel tracks van het in 2023 uitgebrachte debuutalbum “Don’t Test the Pest” en laat de aanwezigen goed opgewarmd achter.
We hebben een strak schema vanavond en na een supersnelle change-over van slechts vijftien minuten is het tijd voor de tweede band: Harms Way. Onder begeleiding van rode lichten en duistere geluiden uit de speakers komen de bandleden het podium op. Zanger James Pligge loopt heen en weer over het podium en springt met zijn knieën in de lucht om te laten weten wat er van het publiek wordt verwacht. “Get the fuck up” roept hij door de microfoon alvorens er wordt afgetrapt met “Unreality“. Ook Harms Way krijgt slechts 30 minuten voor hun show, maar komt allesbehalve gehaast over. Een nummertje of zes wordt ten gehore gebracht, vooral van het in 2018 uitgebrachte album “Posthuman“. De hardcoreband draait dan ook al flink wat jaren mee, dus een strakke show neerzetten is wat ze gewend zijn.
Op een avond waar meerdere bands geprogrammeerd staan als voorprogramma, is er vaak een vreemde eend in de bijt. Op de poster van vanavond zou je verwachten dat dit Basement is, maar niks is minder waar. Ja, de melodieuze posthardcoreband is qua muziek zeker een stuk softer dan de rest van de bands, maar de moshpit liegt er niet om. Die gaat namelijk helemaal los en ook de crowdsurfers komen geregeld voorbij. Zanger Andrew Fisher is zich bewust van het feit dat zijn muziek wellicht iets uit de toon valt en neemt daarom extra de tijd om de toeschouwers op te hypen en te roepen dat ze deze energie moesten vasthouden. Daar wordt naar geluisterd en zeker richting het einde toe wordt de moshpit alleen maar harder en harder. Vuisten gaan in de lucht en er wordt luidkeels meegezongen met nummers zoals “Are You the One“, “Promise Everything” en afsluiter “Covet“.
Om 21:45 uur is het tijd voor de hoofdact van vanavond: Knocked Loose. Het is donker in de zaal, maar een groot lichtgevend kruis op het podium laat weten dat de show gaat beginnen. Zanger Bryan Garros stapt op een box en op het moment dat hij zijn microfoonstandaard in de lucht steekt, gaat de lichtshow van start en knallen de eerste noten door de speakers. De band verdient sowieso al 100 punten met deze perfect getimede opening. De setlist begint met “Thirst” van het nieuwe album “You Won’t Go Before You’re Supposed To“. Bijna de complete tracklist van dit album komt voorbij vanavond, maar natuurlijk is er ook tijd voor ouder werk. “Do you wanna hear an old song?” vraagt Garros. Deze vraag wordt met luid gejuich beantwoord en “Deadringer” wordt ingezet. Vanuit achter in de zaal kun je alleen maar gissen hoe heftig de moshpit is, maar door de bezwete mensen die eruit komen zie je dat het hard werken is daar voorin. Het publiek wordt dan ook flink gemotiveerd door de woorden van Garros. Vloeken in de kerk mag niet, maar in de kerk van Knocked Loose zijn geen regels. De “fucks“, “let’s go motherfuckers” en “bang your fucking heads” vliegen je om de oren.
Halverwege de set wordt het lichtgevende kruis vuurrood en wordt er mee gesprongen met “God Knows“. Een golvende zee van pogoënde mensen vult de zaal en niemand lijkt meer stil te staan. Knocked Loose weet er absoluut een show van te maken en het lichtspektakel in de Tilburgse zaal helpt hier volop bij. Je kunt je ogen uitkijken en het enige wat je hoeft te doen is jezelf overgeven aan de ervaring. “When we play, you move” is het bevel dat we krijgen zodra “Everything Is Quiet Now” gespeeld gaat worden en iedereen zegt netjes ja en amen. Stilstaan is een zonde tijdens een show van Knocked Loose. Na nog een paar nummers eruit te hebben geknald loopt de avond ten einde, maar niet voordat “Counting Worms” is gespeeld. Het publiek is zo enthousiast dat ze de tekst al inzetten voordat het tijd is. Geen probleem, dat doen we gewoon nog een keer. “Sing right now” zegt Garros zodra het tijd is voor de iconische woorden: “I wrote a song about getting better, it’s a feeling I can’t remember.” De “ARF! ARF!” die erna komt schreeuwt hij zelf ook lekker mee.
Knocked Loose is met een sneltreinvaart door de set geknald, want voor de klok van 23:00 uur neemt de band afscheid. Met een voldaan gevoel verplaatst de mensenmassa uit 013 zich naar de parkeergarage en het treinstation. Bidden maar dat Knocked Loose snel weer terugkeert op Nederlandse bodem.