While She Sleeps brengt op vrijdag 29 maart een gloednieuwe plaat uit, genaamd “Self Hell“. De eerste singles zijn al langer een feit en de band is deze zomer te zien op Jera On Air 2024. Een goed moment dus om met frontman Lawrence ‘Loz’ Taylor te spreken over de nieuwe muziek, samenwerkingen, rare tourverhalen én uiteraard was het weer tijd voor een dilemma!
Hey Loz! Laten we beginnen met een belangrijke vraag: hoe gaat het met je?
“Het gaat goed, dank je! Beetje aan het chillen. Een volle dag met pers vandaag om het nieuwe album te promoten, dus dat is altijd goed en positief. Druk met de voorbereidingen van de albumrelease. We zijn heel erg enthousiast om de plaat uit te brengen, zodat mensen het eindelijk kunnen horen.”
Jullie nieuwe plaat “Self Hell” komt op vrijdag 29 maart uit. Er zijn natuurlijk al wat singles uitgebracht. Hoe zijn die eerste reacties geweest op het nieuwe materiaal?
“Heel erg goed! We zijn nooit een band geweest die binnen dezelfde lijnen kleurt. We proberen altijd onze grenzen te verleggen. De albums hiervoor hadden misschien een wat meer metalcore-geluid, maar elk album is toch weer anders geweest. We wisten wat we deden met de eerste single ‘Self Hell’. We wisten dat het een andere weg insloeg. We wilden het roer een beetje omgooien. Mensen erover laten praten. Ik denk dat dat wel is gebeurd. Sommige vonden het fantastisch, andere wisten niet meer wat ze moesten verwachten van de rest van de plaat of zijn zelfs een beetje bezorgd. We gaan niet compleet iets anders doen, we blijven de band die we altijd zijn geweest. Het is fijn om iets van een hardcore-stijl band te zijn met energieke riffs en hoge energie, maar ook het emotionele gedeelte. ‘To the Flowers’ was dan ook een beetje een shock na de eerste twee singles volgens mij. Het is een beetje vreemd, want naar mijn idee is het album niet één specifiek iets maar gaat het alle kanten op. We hebben al een paar keer gezegd: ‘verwacht het onverwachte’. Ik denk dat het een verfrissend album gaat zijn voor mensen. We volgen geen trends. We hebben niet gekeken naar wat op dit moment cool is. We zijn gewoon While She Sleeps en we hebben er veel plezier mee gehad in de studio. Ik ben echt enthousiast dat mensen het kunnen gaan horen in zijn geheel.”
Hoe is het gekomen dat het alle kanten op gaat?
“Ik denk dat we met dit album ál onze muzikale invloeden hebben omarmd. Het is daardoor niet enkel een metalcore-album. Er zitten drum and bass-stukken in, meer ontspannen nummers, sommige juist hoog in de energie en wat zwaardere dingen. Ik denk dat het verrassend gaat zijn voor mensen.”
Dit is dus wel muzikaal gezien een meer divers album dan de platen hiervoor?
“Ik denk van wel. Ik denk dat het vooral is gekomen doordat we allemaal veel opener zijn geweest in de studio. In ieder geval meer dan eerst. Het maakte het opnameproces ook interessanter. We zijn bij deze plaat meer samengekomen. Er was ruimte om alle ideeën van elk bandlid de ruimte te geven om te ontwikkelen. Dat resulteert in een meer verenigd-geluid.”
Voor deze plaat hebben jullie ook nog samengewerkt met andere muzikanten. Hoe heeft dit zich vertaalt in de muziek naar jouw idee?
“Het is altijd interessant om nieuwe mensen erbij te betrekken. Het brengt een nieuwe smaak met zich mee, een soort kruiden. Het opent je perspectief. Weet je, een hoop artiesten gebruiken samenwerkingen om hun eigen positie te vergroten. Ze zoeken muzikanten in de industrie die zeker weten groter zijn dan hun om een groter bereik te behalen. We hebben in het verleden samenwerkingen gedaan met wat grotere artiesten, maar het is nooit de intentie geweest om het publiek van die artiest te boeien. Het is natuurlijk fijn als het wel die uitwerking heeft, maar het is meer om het nummer te versterken.”
“De samenwerkingen op dit album zijn echt cool. We hebben Alex [Taylor] van Malevolence. Hij zingt in ‘Down’ en dat was echt vanzelfsprekend. We zijn heel hecht met hun en komen uit dezelfde stad. Dat was echt een kwestie van: ‘Wil je langskomen?’. Het was echt net voordat ze op tour gingen, de tourbus stond letterlijk buiten te wachten. Heel erg rock ‘n roll. Aether is meer een soort van synth bass-producer-vibe. Sean [Long], onze gitarist, heeft lange tijd met hem ideeën heen en weer gestuurd. Dat was dus ook echt tof om dat vorm te zien krijgen. We hebben ook nog Fin [Power] van Stone op het nummer ‘Dopesick’. Stone is een soort van Britpop/indie-rockband uit Liverpool. En terwijl het misschien op het eerste gezicht niet zo lijkt, heeft het album voor mij een nostalgisch-gevoel op zijn tijd. Een beetje Britpop en jaren ’90. Ik noem het brit-marched. Voor mij is het dus logisch dat we Stone op het album hebben toegevoegd. We hoorden die band, vonden hun geluid echt te gek en vroegen of ze erbij betrokken wilden zijn. Fin voelde er wel wat voor. Hij kende onze band en vindt het leuk wat we doen.”
Klinkt alsof die samenwerkingen echt vanzelf gaan.
“Wat trouwens nog wel een interessant verhaal is aan de samenwerking voor ‘Dopesick’… Fin [Power] kwam naar de studio en heeft echt veel verschillende coupletten ingezongen. Toevallig vond de rest van While She Sleeps wel al tof wat ik juist had gedaan, dus er werd besloten om voor mijn coupletten te gaan in plaats van die van Fin. Ik denk dat er wel een moment komt dat we een alternatieve versie van ‘Dopesick’ gaan uitbrengen met wat Fin allemaal voor het nummer heeft gedaan. Dat kan wel interessant zijn voor mensen om te zien wat er in de studio is gebeurd en wat uiteindelijk is uitgekomen.”
Kun je het album beschrijven aan de hand van twee dieren?
“Een slang. Ik denk dat gedurende het album er een bepaalde atmosfeer is, een langzamer tempo dat kronkelend door verschillende emoties gaat. Ik denk dat een slang een goede manier is om die gevoelens in het nummer te omschrijven. En misschien iets van een panter of een poema, donker en sterk.”
Welk nummer is een goede representatie van While She Sleeps op dit moment volgens jou?
“Op dit moment… Dan moet ik waarschijnlijk ‘Rainbows’ zeggen. Er zijn flinke discussies geweest of ‘Rainbows’ niet een single had moeten zijn. Iedereen in de band had wel iets met dat nummer. Het heeft emo-achtige-meezing-coupletten. De hoofd-riff is simpel maar hard. Voor mij veranderd het echt van dag tot dag of week tot week van welk nummer ik het meest geniet. Maar als ik iemand moet vertellen naar welk nummer ze zouden moeten luisteren, zou ik waarschijnlijk ‘Rainbow’ zeggen.”
Is dat ook het nummer waar je het meeste naar uitkijkt om live te spelen? Of welke track is dat?
“’Enemy Mentality!’”
Vol overtuiging! Waarom juist die?
“Ik denk dat het sexy is. Het is sexy maar op zijn tijd ook heel onheilspellend. En ook hier grote, zware riffs, en het einde van ‘Enemy Mentality’ gaat erg hard. Het heeft veel tribal-achtige drums erin. We hebben een geweldige tijd gehad hiermee in de studio met de percussie-kant van het nummer. Het slaan op enorme drums. Ik hoop dat we die live kunnen spelen, daar kijk ik echt naar uit!”
Over liveshows gesproken… Jullie gaan ook weer op tour. Wat kunnen de fans verwachten?
“Ik haat het eigenlijk om te zeggen, maar de productie. Wanneer je grotere zalen mag gaan spelen, is er ook meer ruimte om het podium aan te kleden en meer visuals enzo. We gaan het komende jaar echt werken aan dat visuele aspect. Ik denk ook dat met de release van elk album dat daar vordering in heeft gezeten. Maar tegelijkertijd vind ik productie ook weer niet alles. Met While She Sleeps spelen we eigenlijk altijd alsof we een underdog zijn. We geven alles wat we hebben. Ik vind het soms teleurstellend als bands helemaal opgehyped zijn en dan helemaal niet zo energiek zijn. Dus voor ons zal het altijd hetzelfde blijven waarbij we alles geven wat we hebben. Zeer energieke shows waar je plezier hebt.”
Jullie komen dit jaar ook weer terug naar Nederland om een show te spelen op Jera On Air. Welke drie nummers kunnen we sowieso op de setlist verwachten?
“Oh… Dat is écht een moeilijke! Ik denk dat we ook even moeten afwachten hoe de reacties op het album zijn. Ik denk dat de drie singles die we hebben uitgebracht de setlist wel halen. Maar bij ons laatste album werd “Systematic” een enorme hit, terwijl het geen single was. Die spelen we nu altijd omdat mensen daar van genieten. Onze taak is om het publiek te vermaken, dus ik zou zeggen de drie singles. Als er een nummer is dat populair wordt, bijvoorbeeld op Spotify ofzo, dan spelen we die tracks maar al te graag. Ik hoop dat we veel nieuwe kunnen spelen, zonder afscheid te moeten nemen van veel oudere omdat mensen daar ook nog steeds van genieten!”
Welke oude track mag van jou dan niet ontbreken?
“Ouder nummer… ‘Sleep Society’ mag uiteraard niet ontbreken. Ik denk dat dat nummer echt staat voor waar wij voor staan. Het feit dat we nu een eigen beheer-band zijn… Het artwork doen we zelf. Elke video van dit album is gedaan door de band zelf en ik zie daar geen verandering in komen op korte termijn. En dat is allemaal te danken aan onze fans. Ik denk dat dat best uniek is op dit moment. Een album zelf uitbrengen op een eigen label, gefinancierd door de fans. Dat is echt ongelofelijk om te bereiken. Maar ook de mensen die naar shows komen en een shirt kopen; dat is allemaal Sleep Society”
Is het moeilijker of juist makkelijker om het zelf te doen?
“Ik denk dat het moeilijker is. Het is echt bijna gewoon een negen tot vijf baan. Maar het is veel meer belonend, dankbaar. En het geeft ook vrijheid. We maken ons eigen schema en hoeven niet iets te doen wat een ander zegt. Het is hard werken, maar zo de moeite waard!”
Om nog even terug te komen op Jera On Air. Het is niet de eerste keer dat jullie daar gaan spelen. Heb je nog goede verhalen of herinneringen aan het festival?
“We houden echt van Jera On Air! We zijn er nu echt al een paar keer geweest en het is altijd een leuke tijd. De line-up is altijd te gek. Ik weet alleen even niet meer of dit op Jera On Air was, maar ik ben een keer Sick Of It All gaan kijken, gewoon in het publiek nadat wij gespeeld hadden. Ja, volgens mij was dit Jera On Air! Er was een enorme circlepit en een gast ging op zijn knieën zitten en een vriend plaste in zijn mond terwijl Sick Of It All aan het spelen was. Op dat moment was ik echt van ‘ik weet niet of dit tof is of gewoon ronduit smerig.’ Dat zijn echt van die dingen die ik nooit vergeet en ik ben er echt zo goed als zeker van dat dat op Jera On Air was. Los daarvan; we hebben het altijd naar ons zin daar en meestal is het weer ook nog eens heel goed. De mensen zijn zo aardig en het festival heeft altijd een te gekke line-up.”
Laten we eindigen met een dilemma: Tour de wereld over maar je mag nooit meer een nieuw nummer live spelen OF je schrijft nieuwe nummers maar je speelt maar één show per jaar met enkel nieuwe tracks.
“Ik ga voor het touren van de wereld met oude nummers. Er is teveel in de wereld te ontdekken om enkel één show in het jaar te spelen. En we hebben genoeg nummers, we hebben zes albums, we hebben nog genoeg nummers om het werkbaar te maken.”
Super bedankt voor je tijd, Loz! Wil je nog iets kwijt aan de Nederlandse fans?
“Ja! Bedankt voor jullie support en liefde door de jaren heen. Het spelen van zalen als Alexandra Palace en de grootste festivalsets voelt als een wedergeboorte. We kijken er naar uit om de nieuwe nummers voor jullie te spelen. We zien jullie op Jera On Air 2024! Als je wilt, vergeet dan niet om ons nieuwe album te bestellen. Maar voornamelijk bedankt voor de support en tot snel!”
Het album van While She Sleeps, “Self Hell“, is vanaf 29 maart 2024 te beluisteren via de bekende streamingsdiensten. Specifieke details over de tour, waaronder Jera On Air 2024, en het album vind je op de website van While She Sleep.