De sound van Drug Church heeft iets onweerstaanbaars. Ongepolijste, rauwe vocalen en melodieën die net niet catchy zijn, maar toch in je hoofd blijven zitten. Op 4 oktober komt hun vijfde album, “PRUDE”, uit via Pure Noise Records. Klinkt deze plaat zoals we ondertussen gewend zijn van Drug Church of slaat de band een andere weg in?
De plaat begint met “Mad Care” die direct de toon lekker zet. Een hoog tempo en stuiterende gitaren moedigen aan tot bewegen en natuurlijk staan de vocalen in de spotlight. Dit kan trouwens over de meeste nummers op de plaat gezegd worden. Patrick Kindlon’s stem is onlosmakelijk verbonden met de stijl van Drug Church, maar blijft een love it or hate it kwestie. Kindlon klinkt namelijk alsof hij elke ochtend ontbijt met een paar pakjes zware shag door zijn ontbijtgranen. Misschien dat zijn diepe, gruizige stem nieuwe luisteraars kan afschrikken. Maar hou je het een paar nummers vol, dan kom je tot de conclusie dat de vocalen toch wel erg goed bij de rest van de muziek passen.
Waar Drug Church erg sterk in is, is het variëren tussen gruizige herrie en dromerige melodieën. Dit hoor je erg duidelijk op de derde track “Hey Listen”. Het nummer opent met een gitaardeuntje welke niet zou misstaan op een indieplaat. Bij het refrein komt er een tweede gitaar bij, maar erg heavy wordt het nooit. Het moet gezegd worden: Drug Church beheerst deze atmosfeer erg goed. Het nummer is energiek zonder lawaaierig te zijn en zo is er aangename variatie op “PRUDE“.
Na een paar nummers beginnen de songteksten op te vallen. De teksten van Drug Church zijn vaak vaag en lichtelijk absurd, maar hierdoor ook erg interessant. Op “Demolition Man”, die we al eerder hoorden als single, contrasteert Kindlon het ogenschijnlijk gelukkige leven van werkhonden met het doelloze bestaan van de mensheid. Snap je het na een enkele luisterbeurt? Nee, maar het geeft wel voer tot nadenken. Het is te merken dat ook de songteksten erg belangrijk zijn voor de band. Deze aandacht schemert door in het uiteindelijke product, het album, en dat zorgt voor net dat beetje meer luisterplezier.
Ook de tweede helft van de plaat luistert heerlijk weg. Een lekkere riff hier, een rustig coupletje daar: het album vliegt voorbij voordat je er erg in hebt. De interessante instrumentatie zorgt er voor dat je zelfs na een paar luisterbeurten nieuwe dingen vindt om van te genieten. Een uitblinker tussen de laatste paar tracks is het nummer “The Bitters”, die net een tandje harder beukt dan de rest van “PRUDE”. Een welkome toevoeging.
Om de vraag uit de introductie te beantwoorden: ja, “PRUDE” is een Drug Church plaat zoals we gewend zijn. De bekende elementen zijn aanwezig en een paar tracks steken nét wat beter in elkaar dan de anderen. Oude fans zullen tevreden zijn en zonder twijfel trekt dit album weer een nieuwe schare liefhebbers aan. Zo heeft Drug Church ondertussen hun formule geperfectioneerd en komen we toch bij de vraag: hoe lang blijft dit nog interessant? “PRUDE” is een uitstekend album, maar bij de volgende release zien we graag wat meer vernieuwende ideeën.
Beoordeling: 7,5/10
Releasedatum: 4 oktober 2024
Label: Pure Noise Records
Dit album of duizenden andere topalbums op cd of vinyl aanschaffen? Je koopt ze hier!