 
CU2 en That’s-Me waren in de vroege jaren 2000 dé digitale hangplekken waar je identiteit werd bepaald door je profielfoto, felle kleuren en natuurlijk je muzieksmaak. Op de profielpagina’s stonden lange lijsten met bandnamen. Hoewel de lijstjes vaak veel overeenkomsten vertoonden, had iedereen wel een uitschieter: een bijzondere band die je live had gezien. Een optreden waar anderen jaloers op konden zijn. Daarnaast waren er de favorietenlijstjes: opsommingen van de meest populaire (nu-)metal-, emo- en rockbands, uiteraard aangevuld met een paar obscure namen.
Het is nu nog steeds leuk om uit te dragen waar je naar luistert, iets over jezelf te vertellen en bepaalde bands te promoten. CU2 en That’s-me zijn dan misschien verdwenen, maar de battlejacket waarop bovengenoemde lijstjes prijken is hiervoor een prachtig vehikel. Ligt het nou aan ons of zien we deze live-lijstjes steeds vaker? Is dit mode-item bezig met een comeback?
Een festivalicoon
De battlejacket is niet weg te denken van de festivalweide of uit de rij voor de concertzaal. Op festivals als Graspop, Download en Jera On Air duiken ze de laatste jaren steeds vaker op bij een diverser en breder publiek. De jassen, met of zonder mouwen, worden gedragen door oude rockers en jonge metalheads. Bij de merchandise-stands vormen zich rijen voor de patches waarbij druk gezocht wordt naar die ene patch. Van mainstream headliners van het festival tot undergroundartiesten. Het is wat ons betreft dan ook een prachtig gezicht: spijkerjacks zonder mouwen, bedekt met patches in alle soorten en maten, die stuk voor stuk een verhaal vertellen over de muzikale reis van de drager.
Battlejacket: vroeger versus nu
De battlejacket heeft een geschiedenis die waarschijnlijk nog verder teruggaat dan de Amerikaanse luchtmacht in de Tweede Wereldoorlog. Via motorclubs vond het kledingstuk zijn weg naar de punk- en metalcultuur, waar het uitgroeide tot een symbool van rebellie en individualiteit. Na een relatieve stilte in de jaren ’90 en vroege jaren 2000, maakt de battlejacket een comeback. Misschien zou je die opleving wel logisch kunnen noemen: want authentiek zijn en jezelf uit kunnen drukken zijn belangrijke waarden. Natuurlijk is dit de laatste decennia zo geweest, maar de laatste jaren lijken rockers en metalheads deze mogelijkheid voor zelfexpressie en creativiteit graag te benutten. 
Een goed voorbeeld van deze diversiteit zijn Rhys en Carly Tagg die we op Download Festival 2024 in het Verenigd Koninkrijk spreken. Rhys, een man ‘nearing his fourtees’, draagt een zwart spijkerjack zonder mouwen, versierd met patches die variëren van Creeper tot Bowling for Soup. Dit bewijst maar weer hoe muzikale voorkeuren niet in kleine hokjes te stoppen zijn. Zijn vrouw Carly kiest voor een blauwe variant die ze stijlvol combineert met een zwart hemdje, skinny jeans en stoere boots. De combinatie van het blauwe demin met de overwegend zwarte patches maakt dat ze zich in deze outfit bad-ass voelt. Wat ze draagt is persoonlijk, fashionable en uniek. En dat je je daar bad-ass in voelt, kunnen we dan ook maar al te goed begrijpen! 
Vrijheid in een kledingstuk
Wat de battlejacket nog meer bijzonder maakt, is het proces. Het maken van een battlejacket is niet zomaar wat patches opnaaien. Sommigen zien het echt als een proces of een ‘reis’. Sommigen besteden maanden of zelfs jaren aan het perfectioneren van hun jacket. Ze kleuren delen van hun jas, experimenteren met de plaatsing van de patches en voegen studs toe. Oude bandshirts en polsbandjes van festivals worden verwerkt tot vette details op de schouders. Het resultaat: een draagbaar kunstwerk dat de unieke persoonlijkheid van de drager weerspiegelt.
In de metal- en punkscene staat vrijheid centraal: de vrijheid om jezelf te zijn en om je eigen weg te kiezen. De battlejacket is daar tot slot een symbool van. Er zijn geen regels die voorschrijven hoe het item er precies uit moet zien of welke bands er naast welke bands op mogen. Dikke thrashmetal kan prima gecombineerd worden met goth, hardcore of rock uit de jaren ’60. Dit blijkt niet alleen uit de jackets die we in het wild zien, maar ook als we online rondkijken: er zijn best wat forums met threads te vinden over dit onderwerp. Mensen delen hun creaties, wisselen tips uit en moedigen zelfs ‘beginners’ aan om deze jacket-reis te beginnen. Dus of het nu de community is, de persoonlijke expressie of juist het stukje creativiteit. Of misschien is het wel een combinatie van die drie. Hoe je het ook wendt of keert: de battlejacket heeft een aantrekkingskracht. En nu, anno 2025, tussen alle fast fashion en korte trends, staat de battlejacket nog altijd z’n mannetje!
Wat denk jij, gaan we dit ’tijdloze mode-item’ deze zomer nóg vaker zien op de festivals? Maakt de battlejacket een comeback? Of is het gewoon een doorlopend fenomeen in de punk- en metalcultuur?
Laat het ons weten via Facebook, Instagram, Threads of Mastodon!
