Cyan Kicks en Autumn Kings leveren show van formaat in Willemeen voor intiem publiek

De Canadese Autumn Kings en de Finse Cyan Kicks touren in het voorjaar van 2025 samen door Europa. Voor Autumn Kings zijn dit de eerste Europese shows ooit. Op zaterdag 8 maart 2025 strijken de bands met hun co-headlinetour neer in Willemeen, Arnhem. Show nummer drie en de eerste van de twee Nederlandse shows.

Om 20:15 uur start Autumn Kings met enkel drummer Troy Dawdy en tourbassist Marty Bak op het podium. Flinke slagen op de floortoms aangedikt met een zware baslijn zijn het begin van de avond. Deze beat gaat vloeiend over in “Echo (ready for war)“, waarbij vocalist Joseph Coccimiglio en vocalist/gitarist Jake Diablo ook het podium betreden. In het tweede nummer, “ALIENS!“, verruilen we de stevige beat voor een losser ska-achtig ritme. Dit laat zien dat Autumn Kings een veelzijdige band is, die maar al te graag experimenteert met genres.

Hoewel het de eerste keer is dat Autumn Kings op Europese bodem speelt, is het overduidelijk dat de band al op flink wat podia heeft gestaan. Ze brengen hun nummers live net even iets anders. Zo zijn er meerdere gitaarsolo’s en zit er bij “Electrified” tegen het einde een flinke drumsolo. Dawdy krijgt hiervoor de volledige spotlight, want zijn bandmaatjes verlaten tijdelijk het podium. Het spel is strak en er is genoeg interactie met het publiek. Het is misschien net iets te rustig voor een moshpit, maar de hoofden knikken en de handen klappen.

We moeten eerlijk zijn, in het begin vliegt Coccimiglio wel af en toe uit de bocht. Wellicht zijn het de zenuwen of zijn deze nummers iets te hoog in toonsoort, want later in de set zijn de uithalen juist weer erg goed. De afwisseling in vocalen tussen Coccimiglio en Diablo werken ook heel erg lekker! Het rapwerk van Diablo zorgt net voor iets meer agressie in de nummers, wat het totaal weer iets steviger maakt. Autumn Kings heeft daarnaast een gevarieerde setlist samengesteld: van de meest recente single “Snake Charmer” tot het oudere werk “If I Leave Today“. En als je dan ook nog een knetterharde versie van “Livin’ la Vida Loca” erin gooit en een eigen versie van Linkin Park’s “Bleed It Out“, dan doe je wel echt iets goed. Het is alleen maar hopen dat Autumn Kings snel terugkeert naar Nederland en dan voor een groter publiek.

Een kleine 20 minuten nadat Autumn Kings het podium heeft verlaten, knalt Cyan Kicks hun set open met “Don’t You Say I Didn’t Warn You“. En dat gaat toch net even iets harder, strakker en met meer overtuiging dan bij de vorige set. De eerste track wordt in sneltreinvaart opgevolgd door “Wish You Well“. Een klein verrassingselement komt bij “Addicted“. Het leren jasje van frontvrouw Susanna Alexandra gaat uit en ze laat weten dat er een moment komt om te dansen: “You’ll know when!“. Voordat het laatste refrein wordt ingezet is er een dancebreak. Een “Everybody Dance Now” sample klinkt meermaals door de speakers, terwijl bassist Leevi Erkkilä al bas-spelend zijn dansmoves showt.

De show van Cyan Kicks steekt goed in elkaar: het is interactief en de bandleden zijn supergoed op elkaar ingespeeld. Naast eigen tracks als “Someone Like You” en “Middle of a Breakdown“, staan er ook twee covers op de setlist: “Let Me Down Slowly” en “Alone“. Het is duidelijk dat de band ook hun huiswerk heeft gedaan, want er wordt vanavond meerdere keren een Nederlands woord de zaal in geslingerd. Bij “Invincible“, een van de live favorieten van de zangeres, telt Alexandra zelfs af in het Nederlands. De meezing-whoehoeho’s klinken daardoor misschien wel net iets harder.

De band weet in iets meer dan een uur tijd maar liefst zestien tracks ten gehore te brengen. Bij de laatste drie pakt Cyan Kicks nog even goed uit. Terwijl gitarist Niila Perkkiö de akkoorden vasthoudt, slaat Alexandra de snaren aan. Over goed op elkaar ingespeeld zijn gesproken. Tijdens “Dancing With Demons” krijgt de zangeres het toch voor elkaar om een kleine moshpit te creëren. Ze stapt daarvoor zelf het podium af en gaat de pit in. Wanneer je dan denkt alles wel gezien te hebben, gooit Perkkiö er nog een lekkere solo in bij “Hurrican” en maakt Erkkilä casual een radslag op één arm terwijl hij zijn basgitaar nog om heeft.

Ondanks dat Willemeen alles behalve vol was, gingen zowel Autumn Kings als Cyan Kicks er voor de volle 200% voor. Dit was een show op volle energie en de fans gaan dan ook na een praatje en foto meer dan tevreden naar huis. Deze bands moeten geboekt worden op wat festivals en meetouren met wat grotere acts, want ze verdienen een groter publiek dan wat ze vanavond hebben gekregen.