Het Britse Chalk Hands brengt met “Don’t Think About Death” zijn debuutplaat uit. De band omschrijft zijn eigen muziek als “emotive post-hardcore” en gekscherend “luid en droevig”. Is dit een band om in de toekomst op te letten?
“Don’t Think About Death” begint met “Fail, Grasp, Restore”. Gelijk wordt duidelijk dat de band graag niet bang is voor ruimte in zijn muziek. De gitaren laten de noten uitzingen, terwijl de drums en de vocalen die ruimte invullen. Als het tweede deel van het liedje begint, weet je dat je goed zit. Die gitaarriff die er in komt is gewoon echt heel fijn. Het is energiek, emotioneel en heeft flair. Het gebruik van “tweede deel” is hier bewust. Chalk Hands past namelijk binnen de traditie van bands als La Dispute, waarbij het gebruik van een structuur met refreinen en coupletten wordt los gelaten. Dat betekent natuurlijk wel dat je als band niet kan terug vallen op eerder gebruikte motieven, waardoor elk nieuw deel sterk moet zijn om de aandacht vast te houden.
Dat is op deze plaat totaal geen probleem voor Chalk Hands. De luidere en de ingetogenere passages wisselen elkaar af en zijn stuk voor stuk fijn om naar te luisteren. De overgangen tussen die delen zijn ook erg goed. “A Means to an End” begint op een hoog tempo en heeft een aantal maatsoort- en tempowisselingen. Daarmee is ook de mathrock-invloed van de band goed te horen. Die invloed wordt achter in het nummer echter ook nog eens gecombineerd met shoegaze en post-blackmetal invloeden met tremolo gitaren.
Die mix is hoe Chalk Hands en “Don’t Thinkt About Death” klinken, en die mix werkt gewoon heel goed. De geschreeuwde vocalen, die qua sound erg goed aansluiten bij de muziek, worden hier en daar over de muziek gesprenkeld, maar grotendelen van het album zijn instrumentaal. Wat de band ook goed doet, is het album als één geheel te laten klinken. Zo sluit het eind van “A Means to an End” naadloos aan op het begin van “Teeth and Nails”, een van de twee kortere tracks op het album. Op “Teeth and Nails” is ook te horen dat onder de gitaren en de drums, de bassist ook erg leuke partijen heeft.
“Het is echt een hele sterke track die je meeneemt op een emotionele achtbaan en waarbij de vele invloeden goed hoorbaar zijn.”
De muziek zit vol verrassende wendingen: gitaren die op een leuke manier op elkaar inspelen, stiltes, stukken die net even een maat worden uitgesteld, maar ook het gebruik van opzwellende achtergrond ambiance. Op “February’s New Friend” haalt de band voor een maat of twee het tempo wat naar beneden. Om er vervolgens nog eens écht in te knallen. De outro loopt dan vervolgens weer mooi over naar “Les Jours Passent Et Ne Me Ressembelent Pas”. Dit is naast “Teeth and Nails” de andere kortere track op “Don’t Think About Death” en geeft zodoende een perfecte samenvatting van Chalk Hands. Het is echt een hele sterke track die je meeneemt op een emotionele achtbaan, en waarbij de vele invloeden goed hoorbaar zijn.
“A Velleity” laat ook weer zien dat de band niet bang is om verrassende keuzes te maken. In dit geval een gitaartokkel als outro die overgaat in een hele zware bas. Het klinkt ontzettend episch. Dat zet zich ook voort in het volgende nummer “Don’t Think About Death”, en de outro “The Bridge”. Die eerste is weer een mooi voorbeeld van hoe de band speelt met ruimte en pauzes. Ook interessant is hoe ze hier en daar even een dissonante toon er doorheen gooien, zodat je aandacht niet verslapt. Het nummer kent maar twee regels aan vocalen maar Chalk Hands heeft die op een uitermate effectieve manier gebruikt. De instrumenten nemen even een achtergrondrol en daarna knallen ze een enorme finale in met toevoeging van blaasinstrumenten!
“The Bridge” is dan vervolgens een compleet instrumentale afsluiter. Dat klinkt niet zo gek in de context van het album, maar het nummer kent geen gitaren of drums. Enkel zwepende, galmende en hele intensieve muziek. Het is erg lastig te omschrijven, maar wel heel fijn om naar te luisteren! Als je het album op repeat hebt staan, knalt vervolgens begintrack “Fail, Grasp, Restore” er weer op een hele fijne manier in.
Chalk Hands heeft met “Don’t Think About Death” een dijk van een debuutplaat neergezet. De muziek is meeslepend en verrassend, luid maar ook ingetogen, en het houdt de aandacht goed vast. De productie is ook erg sterk en draagt echt bij aan de ruimte die de muziek heeft. “Fail, Grasp, Restore”, “Les Jours Passent Et Ne Me Ressemblent Pas”, en “Don’t Think About Death” moeten echt even gecheckt worden. Fans van het genre zouden deze hele plaat moeten checken. Hopelijk gaan we in de toekomst nog veel van de band horen!
Beoordeling: 9/10
Releasedatum: 18 maart 2022
Label: Dog Knights Productions