Billy Howerdel is vooral bekend als de gitarist van A Perfect Circle, en nu komt hij met zijn eerste soloalbum: “What Normal Was”. Op het schijfje wijkt hij flink af van wat hij met A Perfect Circle doet: in plaats van hardrock maakt hij dreampop. Hoe klinkt deze nieuwe toevoeging aan het genre?
Het album begint met “Selfish Hearts”. In de opening zijn er alleen synths en een drummachine, en ook wanneer de andere instrumenten erbij komen blijven de synths goed hoorbaar. Het is direct duidelijk dat je dit album beter kunt overslaan als je niet van elektronische invloeden houdt. Er is weinig dat echt opvalt aan dit nummer, maar dat moet je ook niet verwachten van dreampop. Dit is het soort muziek dat je prima kunt luisteren als achtergrondmuziek. De gelaagde zang van Billy Howerdel is nog duidelijk hoorbaar, maar gaat wel een beetje op in de instrumenten. In het tweede nummer, “Free and Weightless”, treedt zijn stem meer naar voren in het refrein en dat klinkt zeker goed.
Op de single “The Same Again” valt weinig aan te merken. Het tempo gaat iets omhoog en de frase “the same again”, die af en toe gezongen wordt, bindt het nummer mooi bij elkaar. In het tweede couplet klinkt er een interessant stuk op de drums, maar helaas valt dat niet zo op – het gaat verloren in de mix. Misschien is dat echter precies de bedoeling, want het nummer behoudt zo wel zijn rustige atmosfeer zonder te simplistisch te worden.
Over het algemeen zijn er weinig nummers die opvallen. “What Normal Was” is het soort album dat aan je voorbijgaat als een droom. Je wordt nooit overweldigd door een daverende solo of iets dergelijks en daardoor zijn de tracks relaxt. Toch hebben “Beautiful Mistake” en “Follower” allebei een gitaarsolo die je aandacht even weten te trekken. Dat is wel een prettige afwisseling, want de meeste liedjes hebben niet echt iets wat hen eigen maakt. Natuurlijk zit elk nummer anders in elkaar en instrumentaal gezien is er genoeg variatie. Maar wat telkens hetzelfde is, is de muzikale atmosfeer, terwijl dreampop juist daar sterk in moet zijn. Daardoor begint de muziek na een tijdje te vervelen, ongeacht hoe veel variatie Billy Howerdel in de tracks stopt of zou stoppen. Zelfs “Poison Flowers”, dat opvalt door zijn onheilspellende tonen, weet nog niet voldoende anders te zijn om echt een hoogtepunt te zijn.
Afzonderlijk zijn de tracks van “What Normal Was” best goed. Maar doordat ze in een album bij elkaar zitten begint het al snel herhalend te worden. Als je op zoek bent naar wat achtergrondmuziek voor het studeren kan dit schijfje van Billy Howerdel prima dienstdoen, maar in de meeste andere contexten valt het tegen.
Beoordeling: 6/10
Releasedatum: 10 juni 2022
Label: Alchemy Records / Rise Records / BMG