All Time Low brengt met “Everyone’s Talking!“ hun tiende album uit op vrijdag 17 oktober 2025. De poppunkband uit Baltimore is in de laatste 20 jaar uitgegroeid tot een gevestigde naam in de scene. Komend jaar komen ze met hun nieuwe plaat maar liefst twee keer naar Nederland. Weet All Time Low met de vijftien nummers op “Everyone’s Talking!“ volle zalen te boeken?
Het album opent rustig met een korte, akoestische track: “[cold open]“. Het voelt heel klein en intiem, maar het nummer passeert net één minuut. Vervolgens knalt de plaat écht open met de titeltrack. “Everyone’s Talking“ heeft dat typische geluid waaraan je All Time Low direct herkent. Hoewel het geluid lekker uptempo en vrolijk klinkt, gaat de tekst wel wat dieper en donkerder: “There must be something wrong. ‘Cause everyone’s talking, but no one’s talking to me“.
Wat jammer is, is dat eigenlijk de volgende nummers veel teruggrijpen naar dit typische geluid. Er is weinig variatie te vinden in de instrumentatie. Althans niet dat het opvalt of eruit springt. Geen onderscheidende riffs of boeiende ritmes. Het is strak en de drijvende drums lijken de basis voor dit album. Het voelt vooral alsof de mannen heel veilig dichtbij zichzelf blijven. Bij “The Wheater“ lijkt daar dan toch iets van verandering in te komen. Er is een gitaarsolo die voorafgaand aan de bridge wordt gespeeld en dit gaat over in een bijna a cappella zangstuk met opbouwende, marcherende drumroffels.
Op “Everyone’s Talking!“ vinden we ook twee samenwerkingen. De eerste is “Sugar“ met zangeres JoJo. Het voelt wel als een oppervlakkige samenwerking waarbij JoJo een eigen couplet heeft ingezongen en er bij het opvolgende refrein overheen zingt. Opvallend is dat je na het couplet van JoJo haar meer en duidelijker hoort dan zanger Alex Gaskarth. En heel eerlijk maken de lijntjes die de zangeres eroverheen zingt ook wel de song. Je zal je bijna afvragen of dit niet eerder op haar album thuis hoort dan die van All Time Low. De tweede samenwerking op de plaat is met Ruston Kelly en vinden we meer aan het einde. Het is de standaard samenwerking waar niet heel veel over te vertellen valt.
Als je al ver over de helft van het album bent, vind je nog enkele verrassingen. “Goodnight, C’est La Vie“ is een zeer korte track waarbij er op een ukelele wordt getokkeld. Niet iets wat je direct bij All Time Low zou verwachten, maar het is wel een aangename adempauze tussen de uptempo tracks. Hierdoor knalt “Bubblegum“ er ook weer extra lekker in. Er is meer gebruik gemaakt van laagjes en harmonieën, zo klinkt het tenminste. Het voelt als een All Time Low-nummer, maar wel vernieuwend. Het is een perfect nummer voor bij de aftiteling van een teenagemovie, die je nog even snel wilt Shazammen voordat je de bioscoop verlaat. Ook “Little Bit“ verrast op een positieve manier. Het voelt als een totaal andere richting dan de rest. Er zijn stukken waar de vocale meer gesproken worden dan gezongen, het gitaargeluid is net even anders en het zijn niet de standaard drumbeats. Hier laat de band zien dat ze dus wel andere dingen kunnen doen zonder hun eigen geluid compleet te verliezen.
Het album wordt afgesloten met het uptempo nummer “Butterflies“, die eerder ook al als single verscheen. De track knalt vooral doordat voorganger “Different Languages“ meer ingetogen was. Het is een lekker nummer, maar niet iets wat we nog niet eerder gehoord hebben op het schijfje.
Als we kritisch zijn is “Everyone’s Talking!“ geen album waar menig (poppunk)fan jaren later nog over napraat. Ze hadden beter een album kunnen maken met minder nummers, maar meer variatie waardoor je verrast wordt. Nu raak je een beetje in een sleur en is de kans groot dat je het schijfje al afzet voordat je de pareltjes hebt gevonden. All Time Low moest vast gedacht hebben: aan een succesformule moet je niet te veel sleutelen. De nummers zijn catchy en als ze enkele hiervan op de setlist zetten, blijft de sfeer er zeker goed in. Het album in zijn volledigheid valt voor de ontwikkeling van de band echter wel een beetje tegen.
Beoordeling: 6.5/10
Releasedatum: 17 oktober 2025
Label: Basement Noise / Photo Finish Records