Machine Gun Kelly stelt teleur met “mainstream sellout”

Machine gun kelly 2021

Machine Gun Kelly bracht twee jaar geleden met “Tickets To My Downfall” misschien wel het meest populaire poppunkalbum van de laatste 10 jaar uit. Ondanks het succes is er ook veel kritiek. Kan Machine Gun Kelly met nieuw album “mainstream sellout” critici het zwijgen opleggen?

Op “mainstream sellout” werkt Machine Gun Kelly wederom samen met Travis Barker en dat is op de eerste paar seconden van “born with horns” goed te horen. Het nummer heeft de verwachte upbeat gitaren en drums en de lagere stem van Machine Gun Kelly. Met lekkere refreinen is dit een goed begin van het album. “god save me” begint ook op een herkenbare manier. Muzikaal zit het lied prima in elkaar, maar het klinkt af en toe wel alsof Machine Gun Kelly beter probeert te zingen dan hij eigenlijk kan. De autotune is hier en daar flink aan het werk en dat irriteert meer dan dat het goed klinkt.

maybe” is een van de singles die vooraf al uitkwam, waarop ook Oliver Sykes van Bring Me The Horizon te horen is. Op z’n minst een onverwachte combinatie. Het refrein hier is lekker, en het nummer zelf ook, maar toch pakt deze samenwerking niet helemaal uit zoals je misschien had gehoopt van te voren. Bring Me The Horizon als feature kan heel vet zijn maar hier doet alleen zanger Sykes even een coupletje mee. “drug dealer” is de eerste van twee samenwerkingen op dit album met niemand minder dan Lil Wayne. Eigenlijk zou Iann Diorr de feature zijn. Dat verklaart ook waarom dit liedje wat meer poppunk is dan je zou verwachten met een Lil Wayne feature. Dit nummer zou eigenlijk al even geluisterd moeten worden, puur om Lil Wayne te horen zingen op een poppunktrack. Klinkt nog goed ook!

mainstream sellout” is het titelnummer van het album en gaat over hoe mensen als Corey Taylor kritiek hebben. “leave the scene, you’re ruining it“, zo aapt Machine Gun Kelly de kritieken na. Het staat hem natuurlijk vrij om tegengas te geven op critici, maar zijn boodschap is hier wel gewoon heel zwak verpakt. Het lied is kinderachtig, maar niet op de manier zoals blink-182 dat is. Eerder zeurderig en irritant. Dat komt door de tekst, maar bijvoorbeeld ook hoe enorm dik de autotune er op ligt in het brugstuk en de dertien in een dozijn refreinen.

Wat ook opvalt is dat mix van het album hier en daar te wensen overlaat. Waar de gitaren op “Ticket To My Downfall” nog prominent te horen waren, lijkt er op “mainstream sellout” vooral aandacht te zijn voor de vocalen en de drums.  

emo girl” met Willow is een voorbeeld van een track die veel discussie opleverde, vanwege het hele simpele refrein en de weinig inspirerende teksten. Machine Gun Kelly’s verloofde, Megan Fox, is nou ook niet iemand die je associeert met een “emo girl”, ongeacht hoeveel van elkaars bloed ze letterlijk hebben gedronken bij het aanzoek. Het voelt dus een beetje nep. Maar Willow brengt wel zoveel flair en kracht in het nummer dat het toch wel een leuk lied is.

Papercuts – album edit” is een wat tragere en duistere track met een nieuw gerapt couplet. Sowieso rapt Machine Gun Kelly op het tweede deel van het album wat meer in vergelijking met het eerste deel. Maar teksten als “I’m a genius, could’ve made Donda” zullen de meeste critici niet overtuigen.

fake love don’t last” is gewoon een lekker liedje. Het doet wat je verwacht en dat doet het goed. Het refrein is lekker meezingbaar en oppeppend. “die in california” is een emo-rap track met features van Gunna, Young Thug en Landon Barker (de zoon van Travis Barker). Dit is ook wel een lekker nummer.

Tickets to My Downfall” was terecht een enorme hit. Het stond bomvol bangers. De verwachtingen voor de vervolgplaat waren dus hoog, al helemaal in combinatie met de kritieken die heen en weer zijn gevlogen tussen de “scene” en Machine Gun Kelly. Dat “mainstream sellout” dan best teleurstelt is natuurlijk wel een beetje pijnlijk. De formule die gehanteerd werd op het vorige album is duidelijk uitgewerkt, ondanks dat er nog wel een paar leuke tracks worden uit geperst. Ook de productie laat soms steken vallen en af en toe irriteer je je gewoon aan de zang. Naast de singles zijn “fake love don’t last” en “die in california” wel leuk om even te checken.

Beoordeling: 5/10
Releasedatum: 25 maart 2022
Label: Bad Boy Records